What If

Thirty Seven

He slowly nod at me. Tinalikuran niya ako at kinuha ang puting t-shirt sa closet na ito. Ngayon ko lang na-realize na nasa kwarto niya pala kaming dalawa.

Pinasadahan ko ng tingin ang dress ko na nakalaylay at ang bedsheet na lukot lukot. Napa-buntong hininga na lang ako. Sht! What was just happened? I feel sorry for Cedrick. But I'm too happy because I am still virgin. I did not gave it to the man I do not love. Eh kung mahalin ko siya sa pagdating ng panahon? Geez. I don't know.

Ganoon ang naging buhay namin ni Cedrick. He is sometimes drunk from his friend. And he will force me to do that with me. Laging ganoo. Pero kinabukasan, lagi siyang nagsosorry sa akin. At lagi ko rin siyang pinag bibigyan. That's why I seperate my room with him. Para hindi rin siya matukso sa akin. Or inaabala ko ang sarili ko sa ibang bagay.

One time, he went home drunk. Magulo ang suit, longsleeve at necktie niya. His hair is a little bit messy. Ngumisi siya nang makita niya ako. Nalungkot ako nang makita siyang ganoon. Like he's punishing me for something.

"You...my beloved wife..." turo niya sa akin. "I love you so much,"

"Cedrick, you're drunk... Let's sleep," kumbinse ko.

"Together?" agap niya.

Hindi ko siya pinansin at inalalayan ko lang siyang maka-pasok sa kwarto niya. It was a large bed for him. Kasya kaming dalawa dito kung tutuusin. He's half asleep. Pagod na pagod siguro ito.

I took off his shoes. Kinuha ko rin siya ng asul na t-shirt at isinuot ko sa kaniya. Para mapawi ang konsensya na nararamdaman ko sa mga nakaraang araw, I slept that night with him. It is just okay. Walang nangyari dahil alam kong pagod siya. Pagod rin ako sa paghahanap ng puwede kong mapapasukan dito sa New York. Alam kong malaki ang kikitain ko dito kaysa sa Maynila. Kaya nagtitiyaga akong makahanap ng trabaho.

Few months passed, walang tawag o kahit anong balita si Jolina tungkol kay Tyron. Ang tanging itinatawag niya lang ay pangangamusta sa akin. Daddy stopped from work for the mean time and let Trevor do it for him. Mommy is still busy with fashion designing. Gaya ng dati, mas gusto niya pang gawin ang bagay na iyon kaysa sa makealam sa trabaho ni daddy sa kompanya.

"What are you doing?" isang umagang naabutan ako ni Cedrick na abala sa aking laptop para sa aking unang kliyente sa furniture designing.

"I am busy with a client. Do you need something?" angat ko ng tingin sa kaniya.

Umiling siya. "I'll my officemate later. I want you to join with me. It's been months at hindi pa tayo nakaka-gala dito sa New York. Ang dami kong gustong ipakita sayo...."

Tumango ako. "Alright, then... I'll just finish my work,"

Naging maayos naman ang samahan namin ni Cedrick bilang mag-asawa. Kaya lang, hindi ko maiintindihan kung paano ko mababayaran ang utang? Sa paanong paraan? Hindi naman ako makahanap ng tyempo na tanungin siya tungkol doon. He's always busy. Pakiramdam ko'y dinala niya ang trabaho niya dito.

I am busy doing the designs of the glass table. It was order from someone near here. Cedrick helped me to promote my small shop. It was named after me. At gaya ni mommy, ayoko ring iwanan ng tuluyan ang fashion designing, kaya kasama sa furniture shop ko ang clothing line. Cedrick supported me from the very beggining.

"It was beautiful!" sabi ng isang foreigner nang i-present ko ang bagong yaring lamesa. He said it is for his new apartment here dahil bagong lipat lang.

"Thank you..." tango ko.

It happened so fast. Ronzeval furnitured and clothing line already had a branch on different places here in America. I'm still processing everything so I could have a place in Philippines. It's been years since I went away. Hindi ko rin sukat akalain na mararating ko ito.