What If

Twenty Six

Hindi ko alam kung may eksaktong oras ang pagbalik ko sa Maynila. Nagdadalawang isip din ako kung sasabihin ko kay Tyron. But it doesn't matter to me now anymore. I just want to be with Tyron kahit saglit lang. Para kung sakaling hindi man ako makabalik muli sa kaniya, masasabi ko lahat ng bagay na dapat kong sabihin.

Pero parang pinapatay ako sa tuwing naiisip. I cannot let him go. Mahal ko siya at isa iyon sa sigurado tungkol sa sarili ko. I am not ready to see myself walking away. Please, not now...

When the clock strikes at 12pm, I prepared myself. I'm goint to meet him again. Sana hindi pa ito ang huli. Cause honestly, natatakot na ako sa mga susunod na mangyayari.

I didn't wear so much classy outfits. Hindi naman kailangang maghanda para sa araw na ito. It's just a normal day. I'd like this one to be just a normal day for me and Tyron.

I texted him...

Ako:

Papunta na ako. See you.

He didn't reply.

Hindi ko alam kung paano kong nagawang makatakas sa mga kasambahay nang hindi ako napapaliguan ng mga katanungan. I ended up escaping, I think. Naka ilang tawag na sa akin si Daddy para ipaalala ang dapat kong gawin. For the nth time, I will follow his command again.

Next thing, kumakatok na ako sa apartment kung saan tumutuloy si Tyron. It's not very expensive when it comes to visual. Pero hindi naman siguro ito pipiliin ni Tyron kung walang magandang nagagawa ito para sa kaniya. Pinagbuksan niya ako ng pinto. We're currently on the second floor at sa tingin ko nasa dulo ang kwarto niya.

It was not large room. But I think it is huge since siya lang naman ang nakatira dito at hindi masyadong marami ang kaniyang gamit. He's very 'maayos' sa mga gamit niya.

"What do you want to eat, Miss?" He said in a formal tone.

He's wearing a black t-shirt and maong shorts. Medyo basa pa ang buhok niya at sa tingin ko kakapabas niya pa lamang ng banyo.

Ngumisi siya at tumalikod. Kinuha niya ang maliit na twalya at pinunasan ang batok niya. At...muli siyang sumulyap sa akin.

"Uh, I'm not hungry. I just went here to be with you for atleast...." I stopped.

Natigilan siya at halatang nagulat sa sinabi ko. Umupo siya sa sofa na nasa harap ko. He's silent and seems like he's waiting for my explanation but even myself doesn't know what to say.

"Aalis ka?" Tanong niya.

Tumango agad ako. "Yeah. My dad wants me to go back in Manila. Tyron, I don't have a choice..."

"Will you comeback?" Agad niyang tanong at parang hindi na pinansin ang huli kong sinabi.

I did not answer. Instead, yumuko ako at nangapa ng sasabihin. I'm always like this when I am talking to him. He always makes me feel uncomfortable with everything.

"I don't know honestly but hopefully. I'm still working with Ronz' Magazines and you know we have a contract so...maybe I will comeback..."

He's intensed look didn't leave my eyes. I wanted to hear some words from him. I cannot say that 'I may not comeback here'. It will break him for sure. It will break me. Pareho naming hindi kaya. Pareho kami ng nararamdaman. Sana.... Kasi kahit anong mangyari, alam kong hindi mawawala ang nararamdaman ko para sa kaniya. Kahit sa malayo.

"Okay, then. Let's have a snack..." Simple niyang sinabi.

Better. Kasi kung pipilitin niya akong huwag umalis, alam kong bibigay ako. Alam kong siya ang susundin ko. Alam kong handa kong iwan ang lahat para sa kaniya.