What If

Twenty Four

Mas lalo akong kinabahan sa mga narinig ko. I don't know what is his father's reaction since I bowed my head.

Fuck. Really? Tyron Del Valle is my boyfriend? My first ever boyfriend?

Hindi ko man maiproseso ang mga sinasabi ni Tyron sa kaniyang ama, pinilit kong iangat ang aking ulo. Tyron is smiling like an idiot. His father, too...

Wait...what?

Nang 'dahil doon, hindi ko makain ang hinandang almusal ng kaniyang ama. Parang anytime ay maduduwal ako dahil sa nerbyos. I've never been this nervous in my entire life. I never felt this way. Lahat ng ipinaramdam sa akin ni Tyron ay ngayon ko lang naramdaman. There is something about that can make my heart tremble.

Nang matapos kaming kumain ay nag-paalam na si Tyron sa kaniyang ama at sa tahimik niyang kapatid na si Kiana. Kamusta kaya ang pagsa-salon niya?

"Kiana, wa'g kang magpasaway kay papa..." Banta ni Tyron. "We'll comeback as soon as possible..."

I wear my black shades because of the sun that heated my face. Hawak ni Tyron ang baywang ko kasabay ng paglakad naming dalawa.

We went on my parked car. My body is fucking shaking. His touch was so soft and his smell was good. Fuck, Tyron.

Alas diyez y media nang maka-aalis kami ng Maynila. I'm gonna miss this. Ni hindi ko rin alam kung kailan ako makakabalik o makakabalik pa ba ako rito. Hanggang ngayon, hindi ko alam kung ano ang dahilan ng pagbalik namin ng La Veznor. Maybe to clear things out? O baka naman ibibigay na ako nang tuluyan ni Tyron kay Cedrick at babalik siya ng Maynila nang mag-isa?

"Are you okay?" His eyes is focused on the road.

Nilingon ko siya at tumango. "Yeah.."

"I will formally introduced myself to your family...as your boyfriend," aniya.

Agad na bumilis ang pintig ng puso ko. I saw his 90 degree angle jaw on my view. Hindi ko alam na may nilikhang ganito kaguwapong nilalang ang diyos. I can point a guys whose handsome but defenitly not as handsome and manly like Tyron Del Valle.

"Ako ba ang una mo, Miss Lorraine?" He smiled.

Namula ang pisngi ko sa kahihiyan. Hindi ko alam kung bakit parang hiyang hiya akong pag-usapan ang ganitong bagay lalo na't siya ang kausap ko. Pakiramdan ko'y mawawalan ako ng hininga sa sobrang nerbyos.

Umayos ako ng upo at inilipat ang tingin ko sa labas ng bintana. Matirik ang araw at ito ang nakapagsasabi na tanghaling tapat na.

Kinuha ko sa pouch ko ang cellphone ko. It's full battery now. Halos mapatalon ako sa gulat when I saw dad's name on screen. Nanginig ang kamay ko at hindi malaman ang gagawin. I looked at Tyron but it's too late, he is looking at me now.

"What's the problem?" Agap niya.

Umiling ako. "Nothing... It's just dad's call..."

I slide the screen to answer the call. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko. Kung kabado ako kanina ay mas kabado ako ngayon.

"Dad..."

"Lorraine? Where are you? Hindi ka raw umuwi. Talaga bang nagmamatigas kana?" Kinagat ko ang labi.

Napakasakit na marinig ito sa sarili mong ama. My hardwork isn't enough for them. Na maghahanap pa rin sila ng butas para lang may makitang mali sa ginawa. Ano nga bang mali sa ginawa ko? I just don't want to marry the man I do not love.

"I'm going home now..." Ang tangi kong nasabi.

"Mabuti pa... Nandito ang pamilya ni Cedrick at nakakahiya ang paghintayin sila. Trevor is also here kaya umuwi ka na dito." Aniya.