What If

Seven

"Ma'am Lorraine?"

Bumalik ang kaluluwa ko sa reyalidad. Sabay kaming napatingin ni Tyron sa bandang kung saan nanggaling ang boses. Tinanggal ko ang koronang bulaklak sa ulo ko at naglakad papunta sa lagusan palabas ng hardin.

"Yes, Georgia? What's the matter?" Frustrated kong sinabi.

"Breakfast is served, po. Where's Tyron?" Luminga linga siya.

"Pssh! Susunod na kami! Get off." I said.

Umalis siya at sinunod ang sinabi ko. Nilingon ko si Tyron na ngayon ay naglalakad papuntasa akin. He is serious as hell now. Lumunok ako at hindi magawang ilahad ang paningin ko sa kaniya.

"We should eat now, Tyron." I said.

Umigting ang panga niya. "Yes. Let's go."

"And one more thing, 'you should know the gap between us. We can be friends, yes. But we can't be friends when we're talking about work."

Tumango siya ng dahan - dahan. Tumango rin ako.

"Let's go.." My voice in low tone.

I let the flower crown fell to the ground. I didn't even know if Tyron looked at it because he's walking behind me. I'm walking too fast because my heartbeat is not normal.

"You should change your clothes. Baka magkasakit ka." Sambit ko.

"Ayos lang ako, Miss Lorraine." He smiled.

"May extra shirt ang mga models sa guess room. Change your clothes while they're preparing our food." Wika ko at binalewala ang sinabi niya.

Umupo ako sa upuan ko at nanatili siyang nakatayo at nakatingin sa akin. Abala ang mga maids na lagyan ng pagkain ang bawat platong naka hilera sa harapan namin.

"Sige. Magpapalit lang ako..." Bigla niyang sinabi.

Hindi ako tumango o ngumiti man lang sa sinabi niya. Umalis siya at pinanuod ko ang likod niyang lumalayo sa akin. Nakita kong nagtanong siya sa isang maid 'doon. Paniguradong tinanong niya kung saan ang guessroom. Naalala kong hindi ko pa nga pala siya nailibot dito sa resort.

"Georgia!" Tawag ko.

Mabilis naman itong lumapit sa akin. Nakangisi at masayang nilalaro ang mga daliri niya.

"Po?"

"Please call Manager Celestine. Sabay sabay na 'tayong kumain."

"May appointment po si Mam Celestine sa designer niyo po. Inutusan po kasi siya ng mommy niyo na siya nalang po ang magdadala ng designs sa mommy mo nang personal."

Kumunot ang noo ko at natigilan. "What? Bakit hindi ko 'to alam? Kailan to sinabi ni mommy?"

"Kanina lang pong alas kuatro ng madaling araw..."

Nagbuntong hininga nalang ako. I'm trying to understand that not all people will have my permission to their things. They have their own minds. They have their own thought.

Dumating si Tyron na suot suot ang kulay kape na short at itim an v-neck shirt. Tumapat siya sa araw kaya nakita kong kuminang ang hikaw niya. Dahan-dahan siyang lumapit at umupo sa upuan na nasa harap ko.

"Let's eat... We have lots of things to do." Wala sa sarili kong sinabi.

The cooked served pinoy dishes for us. Tahimik kaming kumakain. Si Georgia ay nasa tabi ko at panay ang sulyap kay Tyron. Si Tyron ay madalang na tumingin sa akin.

Nang matapos kaming kumain, umakyat ulit ako sa taas para magpalit. Ewan ko ba't hindi ako makuntento sa suot ko. Nag suot ako ng black sleeveless and loose pants. My hair is on bun now. I spray my perfume to my body also.