What If

Thirty Three

"Seriously, Lorrie? Tuloy na 'talaga?" gulat na sabi ni Yumi.

Tumambay kami sa bagong bukas na coffee shop. It's five in the afternoon. I think it's perfect time to drink a cold coffee. Isabay mo pa sa mga stress at problema na kinakaharap ko ngayon. Oh, life! What did I do to you?

"Yep. Sa New York. It's just a civil wedding. Ayoko na ring ma-issue dahil lang sa pagpapakasal ko sa taong hindi ko naman mahal," sambit ko.

Jolina stared at me for a while. Wala nga pa silang alam sa nangyari sa amin ni Tyron. Wala silang alam na may nararamdaman kami sa isa't isa. He's not my boyfriend. Hindi rin siya nanligaw noon. Kaya naman, walang nakaka-alam na may namagitan sa aming dalawa noon.

"I feel so bad for you, Lorrie. I cannot imagine that, actually." ani Jolina.

"Jolina!" I called. Napahinto ako kung sasabihin ko ba ang nasa isip ko. "How is Tyron now? Saan ba siya naka-kulong?"

To think that Tyron is suffering in jail now, it hurts so bad. Sobrang sakit na nag-dudusa siya ngayon. Until now, I can't really believe that he is on jail right now. Talaga bang naka-kulong na siya? Hindi ba't may abogado na kinuha ang pamilya niya? What happened? Talaga banag napatunayang guilty siya?

"I don't know, Lorrie. Basta ang alam ko lang hindi siya nakulong dito sa manila," ani Jolina.

"Talaga? He is not here in Manila? How did you know that?"

Sumisimsim siya ng kape. "From a friend. I am using my connections to gather informations for 'you. Hindi ko alam a, pero I have this feeling na inilalayo talaga nila si Tyron sa'yo."

"Alam ko 'yon..." sabi ko.

Nag-angat naman ng tingin si Yumi. "Then why would they do that? Tyron gave a huge impact to Ronz' Magazines. I know you're a brillant designer and journalist, Lorrie but Tyron contribute a lot!"

Tumango ako at napa-pikit. As I have said, wala nga pa silang alam. Uminom ako ng malamig na kape bago umangat ang mga mata ko sa kanila. Jolina raised his left eyebrow. Ang bibig naman ni Yumi ay nasa stirrer ng kape niya. Napa buntong hininga ako.

"Coz we loved each other," sabi ko.

Nanlaki ang mga mata nila. Nagka-tinginan sila ng saglit bago mag-angat muli ng tingin sa akin with a shocked face.

"What, Lorrie? Paki-ulit nga," ani Yumi.

"Nung nasa resort kami, I fell for him. If you will asking how that happened, I don't know. I just felt that feeling when I am so comfortable and happy with him,"

"Oh my god! Spill it, Lorraine!" ani Jolina.

"I tried to control my feelings. Tama ang mga magulang ko, he's not in our level. Hindi siya mayaman. Walang kapangyarihan ang pamilya niya. But what can I do? Mahal na mahal ko na siya no'n..." naiiyak kong sabi.

"Sht!" Jolina cursed. "And then what happened?"

"I told him... But I am not expecting that he will love me, too the same way I love him. Kaya mas lalo akong nagka-roon ng dahilan para lumaban." Sambit ko.

"Did you tell your parents about him?" ani Yumi.

Tumango ako. "Oo. The night when daddy ask me to go here in Manila. He said he has a surprise, at 'yon ang pag dating ni Cedrick galing New York. Right after that, they told me I will marry him as soon as possible,"

"Sht! Lorraine..." Jolina cursed.

"What can I do? Malaki ang utang namin sa pamilya ni Cedrick. At iyon lang daw ang tanging paraan para mabayaran iyon. We can't sell some of our properties. Dahil lahat ng pinag hirapan ng mga magulang ko ay mawawala. Babalik ulit kami sa umpisa. It was eight hundred million pesos. Malaki ang halaga na iyon,"