What If

Ten

Nang sumapit ang alas dose ay abala ang lahat. Naghahanda na para sa pag-alis namin. Everybody made themselves busy by packing their clothes. Ako naman ay abala sa pag-aayos ng mga importanteng papeles sa opisina ko. Hindi ko rin kasi sigurado kung gaano katagal ang pagsstay namin sa Negros. I hope this won't last longer. I'm very tired.

"Please finish your doings. Aalis tayo ng saktong alas dos. Based on my estimated time, makakarating tayo roon ng alas syete o alas otso. Be ready for our ride. It's a long long ride for us," deklara ko sa kanilang lahat .

Wala si Manager Celestine 'dahil umuwi muna siya sandali sa kanila para magpaalam sa asawa at anak niya. Georgia is busy fixing up herself. Ang ibang maids ay pinayagan kong mag day off. Ang iba naman ay sinama ko 'dahil baka hindi naman maayos ang shoot kung kulang kami sa tao.

Handa na kami ng sumapit ang 1:45pm. Handa na ang mga gamit na dadalhin na namin at ang mga damit na gagamitin. Lahat kami ay napatingin nang sumulpot si Tyron na naka polo na checkered, color blue and black. His faded jeans revealed his long legs and how firm it is. His serious face never changed.

"Y-You look good, Tyron." Puna ko.

Tumango siya at ngumiti. "Salamat."

Ipinahanda ko ang Montero Van na nakapark at inihahanda ni Mang Julio. Naka uniporme na rin siya at naghihintay nalang sa amin.

I saw Manager Celestine coming toward us. He's waving and smiling. May dala siyang personal bag and pouch. Ang shades niya ay isinabit niya sa kanyang floral dress na puti.

"We should go..." Wika ko. "Georgia, please tell Mang Lando to take care of the house. Kung lalabas ay siguraduhing naka-lock ang mga bintana at pinto."

Tumango siya. "Nasabi ko na, po."

Okay. That makes my job easier.

Sa iisang sasakyan kami nakasakay. Ako ang sumakay sa passenger seat. Hindi ko na alam kung anong ayos ang ginawa nilang ayos sa sarili nila sa likod. I don't care. Basta ang gusto ko lang ngayon ay ang mapa bilis ang photoshoot. I can really see that Tyron will be famous, soon.

Naka-alis naman kami ng maayos sa resort. Pinalagay ko 'din na not available ang La Veznor Resort sa susunod na araw. Sinalubong namin ang mabatong daan habang hindi pa kami nakaka labas ng syudad. We're all gonna be tired from this long trip.

Sa maliit na salamin, nakita ko ang seryoso at kunot noong imahe ni Tyron. He swipe his look. He put earphones in his ears. I sighed softly.

"Are 'you guys hungry?" Tanong ko sa kanila nang maka dalawa't kalahati na kami sa byahe.

Some said no, some said yes. But I think, we should eat now. Isa pa, mahaba haba ang iba-byahe namin. Magugutom kami sa byahe nito sigurado.

"Let's all eat first..." Sambit ko.

Tumungo kami sa isang resto na pinaka malapit. We ordered much. Hindi ako kumain ng marami 'dahil baka masuka ako sa byahe. Tahimik si Tyron habang kinakain ang pagkain niya. Kumalabog ang puso ko nang nahuli niya akong tumitingin sa kaniya. I smiled

Ako ang nagbayad ng kinain namin. Umayaw ang ilan. Lalo na si Tyron. Ang gusto nila ay sila ang magbayad ng kanya kanya. Hindi din naman ako pumayag. Ako ang nagdala sa kanila 'dito kaya dapat ako ang may sagot

"I can pay mine, Miss Lorraine." Tyron's cold voice.

Umiling ako. "No... I'll pay. Stop insisting, Tyron. I'm your boss. You should rely on my command. And if I said, I will pay. I will pay."

Wala na naman nang umangal 'doon. Our trip resumed. Umidlip ako nang sa tingin ko ay isang oras 'din. I'm fucking boring so I checked my social media accounts. I opene first my twitter. Nagulat ako ng dumagdag ng 500 agad ang followers ko in less than a week. It is now 25, 672 followers. And I only follow 3 people. The La Veznor Resort official account, Georgia, and Trevor.