Chained By The Mafia Lord

Kabanata 5

Kabanata 5
Seventeen

Like the old times .My heart beat so fast right now. Ramdam ko ang bilis nun mismo sa dibdib ko.Patungo sa table na sinabi ni Red kita ko si Marco mula dito.Wearing a gray v neck T shirt and a black jeans. His thighs was far parted at ang dalawang siko ay nakatuko doon at nakasiklop ang mga kamay. His aura we're so dark. Kita ko kung paano tumingin ang mga ibang nandidito sa kanya.

His brows furrowed. His perfect angle of jaw makes me shivered. He's so perfect. Wala akong masabing pangit sa kanya. Mula mukha at katawan. Damn perfect.Pero napaayos siya ng upo ng makita ako. Lumapit agad ako sa rentado niyang pwesto. Tipid akong ngumiti sa kanya.Hindi ko alam kung sa malapit ba ako uupo or sa malayo?Pero sa huli napili ko ang medyo malapit. Ang iba kong kasamahan ay napapatingin sa amin.Inggit agad ang nakita ko doon. If I know,lahat sila gusto si Marco kabilang na ako doon.

Seryoso niya akong hinagod ng tingin. Nailang ako bigla dahil sa iksi ng aking dress. Bahagya ko iyong hinila pababa pero ang taas naman ang nakulangan ng tela at medyo nahila kaya kita ang umbok ng dibdib ko.

Bahala na nga! Okay lang dibdib wag lang ang gitna. Tama? He tapped his side. Napatingin agad ako sa kanya.

Napataas ang kilay ko. "Huh?"

"Sit here." He commanded.

Making me sit on his side makes my heart pound wild. Shit! I sighed and bit my lip. Tila hindi siya pabor na malayo ako sa kanya kaya gusto niya sa malapit.Ginawa ko. I sat down beside him.May inorder pala siya ng isang bote ng alak at may pulutan. He put his hand on my waist na ikinagulat ko,m pero agad ko iyong binaliwala.

Binalewala ko ang kabog at nginig ng kalamnan ko. Hindi ako nagsalita lihim na tumitingin lamang ako sa mga ginagawa niya.Ang mga ugat sa kamay niya nagbigay kilabot sa akin. Parang kayang kaya ako nun wasakin sa iisang kamay lang ang gamit. Grabe.

"Kailan kapa rito?" Biglang tanong niya ng nilapag ang shotglass niya.The mix scent of his mint and alcohol invade my system. Tila ka akit akit siya lalo dahil sa amoy niyang swabe.

Mas lalo lang ako nagkakaroon ng crush sa kanya. "Uh ,noong isang taon lang." Sabi ko dito at kukuha din sana ako ng inumin sa mesa pero pinigilan niya ang kamay ko.

His jaw clamped."Don't drink." Madiin na sabi nito sa akin kaya napabitaw ako.

"O-okay." I stuttered and I felt him sniffed on my hair. He sniffed on it! Grabe gusto ko ngayong kiligin!

"Bakit dito?" He lazily asked.Hindi ko alam kung sasagutin ko ba or ano? Kinakabahan ako feeling ko nag-eexam ako ngayon.

Napayuko at kinurot kurot ang daliri ko. "U-uhm ano kasi k-kailangan ko ng pera. K-kasi wala na akong magulang.." Sabi ko na kinakabahan.Shit.He nodded at tumingin sa shotglass niya.Pinaikot ikot niya iyon na tila nag iisip.

"What if I want you out of here?" At nag angat siya ng tingin sa akin.

My eyes widened with shock.Huh? Bakit?Anong ibig niyang sabihin? I shooked my head. "H-hindi ko maintindihan." Mahinang sabi ko.

"Let's talk somewhere else." Pinal na sabi nito.May nilagay siyang pera sa mesa bago tumayo at hinawakan ako.

Napatingala ako sa kanya."Uh,saan tayo?"

"Sa condo unit ko." Tumingin ito sa wristwatch niya. "It's late let's go." Kinakabahan man pero tumayo ako ng lutang.Condo niya na naman.Doon niya ba palagi dinadala ang mga babae niya? Huh?

My heart fluttered because of that.
There's something in me I cannot figure out.It's something mysterious in me. Na nararamdaman ko lang pag nandiyan si Marco na hindi ko naramdaman sa iba.

Mula byahe at nang makarating seryoso lamang siya. Kaya hindi ako nagsalita.
Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako sa mukha niya.Pagkapasok palang namin ay agad siyang naghubad ng damit kaya umiwas ako ng tingin. Oh shit naman oh! Walang warning!

Ang bawat kilos niya ay galit. Parang mabigat at bawat hakbang niya ganon din.
Nag-ring ulit ang cellphone niya at sinagot niya iyon. Ang isang kamay niya ay nasa sentido at minamasahe niya iyon.May problema kaya siya? Kanina pa siya ganyan.Mula pa din kanina ilang tawag na ang sinasagot niya.I heared him cursed. Kinabahan ako agad. Nasa gilid lamang ako ng sofa at nakatayo. Tinignan ko ang orasan sa gilid ng vase . Alas onse na din pala ng gabi.Bigla akong nauhaw kaya napagpasyahan na uminom na muna.

I cleared my throat. "Uh.. Iinom lang ako." He looked at me with his brooding expression. He frustratedly shooked his head. Napahilamos siya ng palad niya.
Bago pa ako tumungo sa dining area ay hinawakan niya ng marahas ang braso ko.
Sa sobrang bigla ko sa biglaang galit niya napatili pa ako.

"Sir M-Marco!"

"You lied!" He hissed.Napakunot ang noo ko. Ano?

"Ha?" Tanging nasabi ko at lalong dumiin ang hawak niya.His fingers dugged
in my arms.

"How old are you?!" He said while gritting his teeth.

Kumalabog agad ang puso ko. Tangina! Nalaman ba niya na seventeen lang ako? Shit! Paano?Agad namuo ang luha ko dahil sa takot. Damn shit. Paano ako makakapag explain? Maiintindihan niya ba? Huh?

"Fucking answer me!" Iba ang galit niya ngayon. Eh ano naman ngayon kung nagsinungaling ako sa kanya? Big deal ba iyon sa kanya? Hindi naman ah!

"S-Seventeen.." I said in a low croaked voice and my tears started to fall. Agad akong yumuko sa kahihiyan at takot! He cursed under his breath.Agad niyang binitawan ang braso ko at tumalikod siya at tumingala.Hindi ko makuha ang lahat bakit naman siya magagalit?

"You lied for what?" He asked raspily without breaking his mad stare.

"K-kasi.. Akala ko.. Isusumbong mo ako s-sa batas dahil s-sa menor de-."

"Exactly!" He shouted at me.. "Menor de edad pero ganon ang trabaho mo. You know what? Akala ko din eighteen kana! Dahil sa lumipas na panahon nalimutan ko na--" Bigla siyang huminto na tila may natanto at nanahimik nalang. Medyo nagalit ako sa ginawa niyang pagsigaw sa akin. Hindi ko masyadong maintindihan ang ibig niyang sabihin dahil nasaktan na ako sa pag sigaw niya. Naunahan na ako ng damdamin.

"Eh a-ano naman ang magagawa ko? K-kailangan ko ng p-pera. Kailangan kong makapag aral." Sabi ko habang umiiyak. Hindi ko na napigilan ang sarili ko.

"Kung nandidiri ka sakin p-pwede mo namang s-sabihin! Hindi mo k-kailangan na-." Naputol lahat ng sasabihin ko ng hilahin niya ako at yakapin.I sobbed so hard in his arms.It feels like home. Parang naging payapa ang pakiramdam ko sa yakap niya.He cursed again.

"Hindi kana magtatrabaho doon. Dito kana sa akin. Ako na ang bahala sa lahat" His words with finality made me cry so hard.Masisiyahan ba ako? Or mangangamba pa lalo?