Chained By The Mafia Lord

Chapter27

Kabanata 27
Halik

Nagising ako sa aking nararamdaman. Sobrang sakit ng aking ulo na masakit din ang katawan. Silaw agad nang araw ang sumalubong sa aking mga mata nang magmulat.My eyes roamed around languidly. In a unfamiliar white room. There's a large flat screen on my front. Sa gilid ay ang malaking sliding door patungo sa veranda.

Agad akong napaupo. Unti unting binalik alaala ang nangyari. May humahabol sa amin! Nagputukan nang baril! Si Mang Cesar ay nakalumpasay sa sahig! Ooh my god! I gasped and stood up. Wala na akong pakealam kung masakit man ang ulo ko. Agad kong nakita ang isang malaking salamin.Nakita ko na may benda ang aking ulo. Ang suot ko ay hindi na ang dati kung alam na uniporme! Ngayon ay naka white dress na ako! The hell!

Halos hindi ako makahinga sa sobrang kaba! Saan si Marco? Ano na ngayon si Mang Cesar?! Mga tanong sa isip ko na hindi masagot.I'm sweating bullets.Sinubukan kong buksan ang doorknob pero nakalock iyon.

"Tulong! May tao ba diyan?!" Sigaw ko at sabay kalampag nang pinto walang pake kung masira man."Tulong!" Sigaw ko kasabay ang pagbagsak nang aking luha.Hindi ko alam kung kaninong bahay ito.Halos isang oras na pagkalampag na walang sagot ay agad akong napaupo sa sahig.Napahilamos ko ang aking palad at tahimik na nanalangin.

"Diyos ko po ... ilayo nyo po ako sa kapahamakan.Sana po walang masamang mangyari kay Marco." Pumikit ako nang mariin.Biglang nag click ang lock nang pinto sa labas.Awtomatiko akong napatayo.Medyo lumayo ako sa pinto para bigyan nang distansya ang kung sino man ang pumasok.

The door opened wide. In my horror. A leaned man , wearing a black tshirt and pants. Like what Marco's always wearing. He is tall. Naka mohawk ang style nang kanyang gupit.And can't deny the truth that he's a well cut and handsome. He smirked as he walk towards me.Agad akong nangilabot sa pwedeng gawin sa akin nang lalaki na ito. Agad akong napaurong.

"S-Sino ka!"? Pilit na sigaw para itago ang aking takot.Namulsa lang siya at tumayo sa aking harap agad may sumunod na pumasok na dalawang babae na naka maid uniform at may nilapag sa lamesita na pagkain , tubig at gamot.I swallowed hard. Hindi ko alam kung para sa akin ba iyan. Baka may lason yan.Agad lumabas ang mga maid at sinarado ang pinto.Umatras ulit ako nang humakbang siya palapit. Parang mabubuwal ako anumang oras.

"Eat."He sighed."I know you're starving. Dalawang araw kang walang malay.".Ano?

"What? Two days??!" Hindi ako makapaniwala. So two days na? Napano na kaya si Marco?

"You heared me right ."

"Nasan si Marco? Sino ka? Bakit ako nandito?" Sunod sunod na tanong ko.

"He's still alive and kicking! " He chucked.
He knows about me and Marco?

"Walang hiya kayo! Anong ginawa niyo kay Mang Cesar? Bakit niyo siya binaril??.

Naniit ang mata niya at kinagat ang labi."That's why Marco is crazy over you,huh?" He smirked.

"Wala akong oras sa mga walang kwenta! Nasan ako? Anong kailangan niyo?" Tanong ko na halos sumigaw na.

"Don't worry about your driver. Ang masamang damo ay matagal mamatay."

"Kaya pala matagal kang mamatay?" Pabalang na sagot ko sa kanya.At sa gulat ko sa isang mabilis na kilos niya lang ay agad niya na akong hinila kaya nabangga ako sa dibdib niya.

I gasped in shocked agad siyang tinulak.Pero hindi ko makalas."Ano ba!! Wag mo akong hawakan!" Piksi ko.

"Hindi mo ako madadala sa ganda mo.. " Ha ? Ano daw? He leaned closer to me. Our nose were almost touch.I gulped when his eyes bored down on my lips.