Chained By The Mafia Lord

Chapter39.

Kabanata 39
You want to fuck?

He's dangerous.

He's intimidating.

And lethal.

Matapos ang mga pangyayaring iyon. Marami ang nangyari sa aking buhay. Nalaman ko na buntis ako kaya ako dinugo. Pero sa kabutihang palad ay safe ang bata. Mula noon hanggang sa nanganak ako sobrang mapag-alaga sa akin si Marco.Hanggang sa dumating ang araw na sinilang ko ang aming anak. Kakaiba iyong saya na naramdaman ko. Walang kasing humpay na kaligayahan. Alam ko na bawat kasiyahan ay binabawi. Sa pag isang taon ni Raphael nadukot siya. Akala ko wala nang panganib. Sa sobrang kasiyahan namin nalimutan ko ang mundo na meron ako ngayon. Nalimutan ko ang panganib na nandiyan palagi. Napabayaan ko ang aming anak at heto ako ngayon at nagdurusa.

Five months since Marco's left. Sabi niya pupunta siyang France for business. Five months no communication. Ngayon nandito ako sa harap ng tv at nakatunganga. My breathing turned ragged. Parang papel na nilulukot at pinupunit ang aking puso.Alam kong kasalanan ko. It's all my fault dahil pabaya ako. Wala akong kwentang ina.

Tinutok ko ang aking paningin sa telebisyon kung saan madaming media at reporters ang naka abang sa pag baba ni Marco sa sasakyan. Bumukas ang pinto nun at niluwa si Marco.Pumintig ang puso ko sa samu't saring emosyon. I missed him.

Pero nawala iyon lahat ng may babaeng bumaba din sa kabilang pinto ng sasakyan.Nancy in her sexy golden gown. She's so beautiful like a queen. Hindi ko nakayanan at pinatay ang telebisyon.

Sa nakalipas na five months.Sinikap kong maging matibay. Five months na wala siya.Seven months din akong nangungulila sa aking anak. Miss na miss ko na sya. It's all my fault.Dalawang buwan palang na nawala noon si Ysmael ay nagkalabuan na kami ni Marco.

Masakit man sa akin ang nakita ay pinilit kong maging matatag. Kinuha ko ang celphone ko at dinial ang number niya.Matagal tagal pa bago niya sagutin. Naiintindihn ko nakita ko naman kung gaano siya ka busy.My heart jumped when he answered my call.

I cleared my throat."Hmm hello?" Mahinang boses na aniya ko.

"Anong kailangan mo?" his voice were cold as ice.

Napapikit ako ng mariin. Nasasaktan.
"N-Nakta ko sa tv.N-nandito kana.Hmm , can we talk? pakiusap."May narinig akong hagikhik ng isang babae at iba pang boses. Hindi ko maikakailang si Nancy iyon.

"In my office.." he answered shortly.
"I need to hang-"

"Marco anong nangyari sa atin? ". I am not numb. I can almost taste the hurt. Tagos kaluluwa ko iyong nararadaman. I am so stressed of everything. I'm on my point that I wanna give up.Pero pag naaalala ko iyong sakripisyo ko ng pinanganak ko si Raphael.Iyong mumunting kamay niya na nakahawak sa aking palad. Nagkakaroon ako ng lakas ng loob.

Natahimik siya sa kabilang linya. "Pinabayaan mo ang anak natin Isabella. Anong gusto mong gawin ko?" Medyo galit ang tono niya.No more sweetness Like before. Noon,parang prinsesa ako. Ngayon hindi na, nakatira ako sa mumurahing dorm. Pero binibigyan niya parin ng pang tustos araw araw. No more body guards, No more drivers.

"My child was kidnapped because of you , Isabella!" He hissed madly.Nasapo ko ang aking mukha at umiyak ng sobra.

"I-I'm sorry Marco. I'm sorry. Pakiusap , bumalik kana sakin oh.Please naman oh! hindi ko na k-kaya."

"Kayanin mo.." parang may ibang pahiwatig ang sinabi niya.

Umiling ako. "M-Mahal na mahal ko kayo ni Raphael, Marco."