Kabanata 20
SlaveI did'nt say a words the whole time. Hanggang sa makarating kami sa bahay ay wala rin siyang sinasabi. Maybe he does not want other's to hear our conversation. Lalo na't may driver kaming kasama sa loob ng sasakyan.
Tuloy tuloy akong pumasok sa bahay. I saw him took off his shirt at hinagis iyon sa sofa.My heart hammered violently inside my chest. Maybe because I am too showy of my jealousy at dahil na din siguro sa katotohanan na pag uusapan namin ngayon iyon.
Hindi ko alam kung paano ko ieexplain ang nararamdaman .How can I say that I do not want to share? Na ayokong makita ang akin sa iba. That I feel hurt everytime I see it!Ngayon lang ako nakadama ng ganito. Na parang kinuha ng iba yung pinaka iingatan ko. Parang ganon.
I sighed heavily at tumungo na sa aming kwarto. Ayoko man pero pinalipat niya na doon ang lahat na gamit at damit ko. Nang binuksan ko iyon ay naramdaman kong sumunod siya sa aking likod.Hinayaan kong bukas iyon para makapasok siya.
I took off my sandal. The silence between us stretched.I can not avoid being hurt because of that, is he guilty so he chooses to be silent?
"Let's talk." Malamig na sabi niya sa akin.Mas lalong kumalabog ang dibdib ko na marinig ang boses niya.
"I know,You do not have to explain it. It's part of the meeting right?".Matabang na tugon ko. He violently breathed at tumabi sa akin.
"I know what you're thinking". Seryosong sabi niya at tumabi sa akin.I can't breath properly. Ako at siya sa iisang kwarto na ito ay hindi maganda sa akin .Lalo na masama ang loob ko at nasasaktan ako.
How can I be so in love and hate him at the same time? Ganito ba iyon? Ang magmahal? Kahit na naiinis ka sa taong iyon pero mahal mo pa din? Agad akong umiling at ngumiti ng hindi umabot sa aking mata.
"Wala! P-Pasensya na. H-Hindi ako umuwi kasi na miss ko lang si Red." I lied.Naisip ko na kahit ano pang gawin ko,babalik pa din ako sa kanya. Tinulungan niya akong makaahon,maka alis sa bar na iyon,he payed the owner a million worth. He payed my school. Tinulungan niya ako sa lahat. Dapat hindi ganito ang tungo ko sa kanya.
Dapat pa nga ay magpakumbaba ako. In one word. He owned me.Uminit ang gilid ng mata sa nababadyang luha.Umahon ako sa pagkakaupo sa kama at tumayo pero bago makalayo ay hinigit niya ang aking pulso kaya ako napabalik sa pag kakaupo pero ngayon ay sa kandungan na niya.Marahas na nagkukumahog ang puso ko.
Napakurap kurap ako sa gulat at bilis na galaw niya. It's like that he's expert on it. Those fast and skillful move na tila hangin lang ako na umupo sa kanyang kandungan dahil sa bilis ng kanyang galaw.What the hell.
"Marco! Ano ba?!" Singhap na kumawala sa kanyang His arms tightened to me. I look like a kitten caging by a tiger. Damn it.Ayokong ganito kami kalapit ngayon, lalo na't wala akong ligo pa mula kanina napawisan din ako kanina. Malagkit ako.
"You're not good in lying. You missed your friend? Bakit hindi ka nagpasama sa driver? Why did you run when I saw you? hmm?".Sunod sunod na paratang niya.He really know me well. Bawat galaw ko ,salita , at reaksyon ko alam niya! Ano pang itatago ko? Alam na niya lahat! Wala na akong ibang palusot na mahagilap pa.
I cleared my throat and licked my lips.I see how he looks at my lips. Kumalabog ang dibdib ko. He leaned closer to my face. Pagilid akong nakakandong sa kanya. I can almost taste my own nervousness! Damn it! Wala na akong masabi. So its better to remained silent! Wala na! Kahit ano pang rason ko, I am obviously jealous! What the hell!
He kissed my lips softly. He sucked my lowerlip and he stop "Are you trying to get rid of me? May balak kang layuan ako?". Ramdam ko ang sakit nang pagbigkas niya noon.I swallowed hard at umiling hindi ako makatingin sa mga mata niyang madilim at seryoso.
"Bakit ka umalis?" He huskily whispered."Did you know my whole life.Ngayon lang ako nakaramdam ng matakot?."Kumalabog ng husto ang dibdib ko sa mga sinabi niya. Tila bombang sumabog iyon sa harap ko mismo kaya halos hindi ako makakurap.
Am I that important to him? He love me that much? Na natakot siyang mawala ako? Kahit din naman ako ayokong mawala siya.I'm just jealous! I didn't know that I am this worst when I'm jealous! Hell!
"Tell me." He said again at mas niyakap ako lalo.Suminghap ako para hindi kumawala ang luha na nagbabadya.I bit my lip at yumuko,nilaruan ang aking mga daliri.
"Umalis ako d-dahil." Uminit na ng tuluyan ang aking mata at naramdaman ang pamilyar na kirot sa aking puso.
"Dahil?"Ano ba! Alam kong alam niya ang ibig kong sabihin! Mas gusto niya lang na sa akin mismo mang galing! His side lips rose.
"D-Dahil may kasama ka!". Tuluyan nang sumabog ang timping pinipigilan.
I saw him smirked."Then?"Kumunot ang noo ko. Damn it!
"Kaya ako u-umalis! Ayokong makausap ka! Gusto kong makapag -isip!".Hindi ko alam kung saan ko hinagilap ang lakas ng loob kong sabihin iyon. Pero nakaramdam ako ng ginhawa dahil nasabi ko.
"Makapag isip na ano hmm?"Ngayon na man ay naging peligro naman ang tono ng kanyang boses.Umiwas ako ng tingin. Sa totoo lang wala namang ibig sabihin iyon. Makapag isip! Na mas lalo ko pa dapat lawakan ang aking isip. Na hindi porke na hinawakan ka ay may something na .
Siguro hindi pa talaga ako maalam sa ganitong sitwasyon.Ano ba ang alam ko? Siya ang una kong pag ibig . Siya ang unang minahal ko. Siya ang unang binigyan ko ng sarili ko.
"W-Wala.." Malambot na boses na sabi ko.
I gave up. Sa huli ay hindi ko naman magawang magalit sa kanya ng husto. In the end of the day,I am still here loving him.He sighed heavily.Hinagilap niya ang tingin ko. Hinawakan ang panga ko para sa kanya lang manatili ang aking tingin.
His dark brooding eyes looking at me like I am his sun,his moon,his air,and his life.Tagos kaluluwa niya akong tinignan. Why are you like this Marco? Mas lalo mulang ako binabaon sa pagmamahal sayo.
"Are you planning to get away from me? Huh? Tell me."Sabi niya at binaon ang mukha sa aking leeg.Suminghap ako dahil nakikiliti sa kanyang hininga.Hindi.. Hindi ko kaya Marco. Gusto kong sabihin pero,mas pinili kong wag nalang.
"H-Hindi kita iiwan ,Marco". Sabi ko.Umahon ang mukha niya mula sa aking leeg.
He nodded.."Promise me.."Kahit hindi na ako mag promise ,hindi ko naman talaga ang iwan ka eh.
"Pangako..".He bit his lips.. And before I could process his lips brushed mine.
Napapikit ako,ninanamnam bawat haplos ng labi niya sa akin at ramdam ko ang pagmamahal doon."Even if you leave I will make a way to get you back. Remember that. Mula nung kinuha ko ang akin,alam kong sa akin ka lang." He said after the kissed.I seem to be a slave to my love for him. Hanggang kaya ko,gagawin ko ang lahat na maging maayos at tumagal kami.
BINABASA MO ANG
Chained By The Mafia Lord
Romance[Filipino Book] In every challenges. There's a hope. In every tears. There's a smile. Through the ups and down of her life , Maria Isabella accepted the offer of her friend being a waitress in a club to save herself from poverty and survive. One...