Warning: Medyo SPG. Medyo lang.
***
ELLA's Point of View
"Congratulations to the newlywed!" sabi ng emcee namin sa reception. I didn't expect na ganito ang magiging klase ng kasal ko. It's scary dahil may ganoong ganap pa- I mean yung kidnap? Sobra kong hindi inaasahan 'yon dahil matagal ng hindi nagpaparamdam si Clarisse samin at akala ko ay tahimik na. But thanks to her dahil kung hindi dahil sa kanya ay hindi magkakaroon ng thrill yung surprise wedding para sakin.
They really planned this. "Nagkaayos kami niyan ni Gino, one year ago? And I'm okay na, dahil sa totoo lang ay may humahabol sakin." sabi ni Clarisse at tiningnan si Lance. "Okaaay. Hindi kita papahiyain ngayon dahil may okasyon. Isisikreto ko na lang na inaway mo pa si Ella dati dahil naging fiancé ko siya." Nakangising sabi ni Lance pero napangiwi siya dahil sa pagkurot ni Clarisse sa kanya sa tagiliran. "Shut the fck up, Lance." Agad naman nagtaas ng kamay si Lance na parang sumusuko pero diniretso niya yon sa bewang ni Clarisse at binigyan niya na halik. That's fast, Lance.
"Anyway, nagBAGOng buhay na ko nung nakita ko si Gino no'n. I say sorry to him and tinanggap niya naman. Nung una nag-aalangan pa siya na magtanong sakin about sa kung paano siya magpopropose sayo and like duh? How? How will I give him advice? Babae ako!" Natawa naman kami sa reaksyon niya.
"But I'm smart enough para maisip ko yung plano na kidnapin ka at ako na mismo ang magtatanong sayo kung magpapakasal ka ba kay Gino or kung magsasabi ka ng yes. Pero syempre naisip ko din na paano kung hindi ka umoo? Edi sayang ang effort ng preparation. And naisip ko, I'm going to kill Gino kung hihindi ka, pero you said 'yes' naman hanggang sa kasal niyo."
Natapos ang event at nagpaalam silang lahat samin. This day is really unforgettable!
-----
"Hey, are you okay?" tanong sakin ni Gino habang nasa biyahe kami pauwi. Tumango-tango ako pero napakunot ako ng iba ang dinadaanan. "G-Gino, akala ko ba uuwi na tayo?" tanong ko sa kanya. "We're here." sabi niya at bumaba na at pinuntahan ako sa kabilang side sa sasakyan para pagbuksan. Napanganga ako ng makita ko yung bahay. "P-Paanong? Ito?" Ngumiti sakin si Gino at tumango. "Pasok na tayo."
"Wow. Ang ganda!" sabi ko sa kanyang habang manghang-mangha yung mukha ko. Hindi naman ako ganito kainosente sa magagandang bahay pero I don't know.. "Pinag-ipunan ko to at gusto ko na bago kita pakasalan ay may sarili na tayong bahay." Napangiti naman ako dahil sa sinabi niya. "Thank you. I love you so much, Gino."
"I love you so much, too." sagot niya at unti-unti nang lumapat ang labi niya sa mga labi ko. We kissed passionately hanggang sa makarating kami sa kwarto. I smell scented candles and I saw dim christmas lights all over the bedroom.
Unti-unting bumaba ang mga halik ni Gino sa leeg ko. I feel his hands caressing my thighs up to my waist. "G-Gino.." I moaned dahil naramdaman ko ang halik niya sa dibdib ko. He started to unzip my dress at bumalik na ulit ang paghalik niya sa mga labi ko. "I love you." sabi ni Gino at tuluyan nang natanggal ang suot kong dress.
Ihiniga niya ko sa kama at inumpisahan ko ng i-unbutton ang long sleeves niyang suot hanggang sa siya na mismo ang nagtanggal. He kissed me again and gently cupped by br*asts.
Nagtaka ako nang pinutol niya ang halikan namin. "C-Can I see it?" tanong sakin ni Gino at natawa ko dahil doon. "We're married, okay? You can see my b**bs now because I'm all yours." Napangiti naman si Gino and I think he will be wild now? Just kidding. HE respects me a lot.
-----
"G-Ginooooo! Y-Yung tyan ko ang sakit! Manganganak na ata ako!!" sigaw ko at nakita ko ang paglaki ng mga mata niya lalo na ang pagkataranta niya.
Nang makarating kami sa ospital ay hinila ko siya palapit sakin. "Sa sobrang pagkataranta mo, magkaibang tsinelas pa ang suot mo at yung damit mo nasa likod ang harap." bulong ko sa kanya habang tumatawa ng bahagya. I really want to laugh so hard pero I can't.
When I woke up ay nakita ko sila Mom, Dad, and some of my friends. "W-Where's Gino? How's our baby?" Nagtinginan silang lahat at doon na ko nakaramdam ng kaba. "Anak, don't worry. They're fine. Anyway, Happy Birthday!" bati sakin ni Mom at agad niya kong niyakap.
Bigla namang bumukas ang pinto at nakita ko na ang mag-ama ko. "Happy Birthday Mommy! Happy Birthday Baby! Akalain mo nga namang makakatipid tayo sa handaan dahil sabay ang birthday niyo." Agad kong sinamaan ng tingin si Gino pero sinuklian niya k ng ngiti at halik. "Ano nga pala ang pangalan ng apo naming napakagwapo?" tanong ni Dad. "Chris Gio po." sagot ni Gino.
-----
"Are you happy?" tanong sakin ni Gino. Tumango-tango naman ako at hinalikan ko si Baby na natutulog sa kuna. "Akalain mo nga naman na kahit nagkahiwalay tayo, eh tayo pa din sa huli. Patay na patay ka kasi sakin eh." Napanganga naman ako dahil sa sinabi niya. "Sino kaya ang nanakit sakin at naghabol?" sabi ko at inirapan siya. "Joke lang. I love you so much." he said at niyakap niya ko mula sa likod. "Thankful ako dahil kahit sobrang dami nating pinagdaanan ay hindi tayo pinabayaan ni Lord. Akalain mo naman kasi diba? Simula highschool, nung una panggap lang tayo na may relasyon dahil ang dami mong manliligaw pero syempre ang pogi ko kaya hindi mo na ko pinakawalan pa non. Kaso ako 'tong si g*go na sinaktan ka ng sobra at sinarili yung problema. Pero dahil mahal na mahal kita, binawi kita sa tamang paraan."
"Alam mo, naranasan ko na yung masaktan dati dahil sa una kong boyfriend kaya nagpaka-Playgirl ako nung highschool pero dumating ka. Minahal mo ko at minahal kita pero sinaktan mo ko. Nakakatakot magmahal lalo na kung alam mong lolokohin o sasaktan ka lang pala ng taong mahal mo. Pero alam kong hindi ka ganun dahil nalaman ko ang mga dahilan mo. You all did that because you love me. Hindi lahat ng tao ay gustong makasakit ng damdamin ng iba lalo na kung mahal nila ang masasaktan. Ang iba naman ay kapag nasaktan, maghihiganti pa, but we can't judge them. Pero alam mo ba ang pinakamagandang paghihiganti sa mga nanakit sayo? Iyon ay ang ipakita mo sa kanila na masaya ka. Kahit na sinira nila yung buhay mo o sinaktan ka nila ay kayang-kaya mo pa din na maging masaya. Ewan ko lang kung hindi sila mabaliw kapag nakikita nilang masaya ka. Pero everything happens for a reason ika nga. At yung rason kung bakit nangyari satin yung mga 'yon ay para malaman natin ang tama at mali, para sa ganon, hindi na maulit pa." sabi ko at napansin ko ang pagngiti ni Gino.
"Sorry for everything that I have done, and thank you for giving me a chance to have a happy life with you. I love you, my Wife." sabi niya at hinalikan ako sa noo, pababa sa ilong, at pababa sa aking mga labi. "I love you too, my Husband."
The End
***
A/n: OMG. Tapos ko na siyaaaaa! Although inabot ako ng two years? HAHAHAHA! Thank you so much sa mga nagbasa simula sa Book 1 hanggang dito sa Book 2. Wala na 'tong kasunod, guys. Let's move on. Char!
New Story: Not so Bad Fate
Good daaaaaay! Mwaps❤
