Stepbrother's Play (SPG)

Kabanata 13

Huminto kami sa isang elegante at classic na restaurant. Makikita mo sa bawat desenyo na nakasabit sa wall. Iba't ibang klaseng paintings tulad ng Mona Lisa, 11,  The Last Supper, at iba pa. Di rin nagpapahuli ang mga kilalang statue na nakatayo sa gilid ng restaurant tulad ng Madonna In The Chair, at The Archangel. Nakasabit ang malaking chandelier na sa tingin ko mula Italy binili dahil sa kakaibang klase ng desenyo na tanging italian lamang ang makakagawa.

The most interesting here is not just about the view and cozy atmosphere but the Sonata. May kumakanta ng love songs habang kumakain ang mga costumers.

Umupo kaming apat sa iisang table. Lumapit ang waiter sa amin at kinuha ang orders. Si Jackson ang hinayaan naming pumili. Nilandas ko ang buong paligid ng restaurant hanggang sa humantong ako sa mukha ni Jade na kasalukuyang nakatitig sa akin. Sa lahat-lahat ng magagandang view pero ang mukha nito ang mas nagugustuhan kong pagmasdan. He is the most beautiful creature that God has made. His eyes, his smile, his laugh, his lips and his hair.

I roll my eyes at tumawa ito nang mahina. Nag-iwas ako ng tingin bagupaman kami mahuli ni Jackson at Caroline. Naramdaman ko na dumantay ang paa niya sa paa ko na nasa ilalim ng mesa. Lumikha iyon ng kiliti at paninindig balahibo. Tumingin ako sa kanya, nakasingi lang ito na parang aso. Hinawi ko ang paa niya subalit muli nitong itinanday. He is flirting. And that thought makes my heart quiver and tremble. Tinadyakan ko ang paa niya at umimpit ito nang mahina. Napatingin sa kanya si Caroline at Jackson. Pinandilatan ko siya bagupaman niya mabanggit ang pangalan ko.

Pagkarating ng orders namin, agad kaming kumain. Pinagsilbihan ako ni Jackson at natutuwa ako sa simpleng effort na ipinakita niya. Pinahiran niya ang nagkalat na ketchup sa labi ko.

"Sweet naman." Bulong ni Caroline.

Tumingin ako kay Jade. He is blank. Walang reaksyon ang mukha niya. Kumakain lang ito. Kanina lang mukhang masayang-masaya at ngayon wari nawalan ng boses at walang imik; tanging pagnguya lang nito ang maririnig. Nahuli niya akong nakatingin sa kanya. Nag-iwas siya ng tingin at muling tumuon sa kanyang pagkain.

I know I was stupid and maybe right now I'm still stupid. It will be nothing new at all in the future because I know I will be still stupid as what I was and now. Hindi ko namalayan na dumantay ang paa ko sa paa ni Jade. That's one hint of stupidity. Tumingin siya sa akin, I know because I can feel his eyes. Pero hinayaan ko lang ang paa ko na manatiling nakadantay sa paa niya. Hindi ako nakatingin sa kanya dahil talagang sinadya ko naman ang ginawa ko. I want to touch him. Nag-angat ako ng tingin at nakangiti ito habang nakadungo.

"Jade? Are you okay?" Tanong ni Caroline. Tumingin sa kanya si Jade at nagkunot noo.

"Why?"

"I saw you smiling."

Napatingin si Jade sa akin at muling bumaling kay Caroline.

"Nothing. May ano lang! Ahh.  Parang pusa sa ilalim ng mesa." Muntikan ko nang maibuga ang tubig na ininom ko. Napatingin ako sa kanya at nakangisi lang ito na wari tinutukso niya ako.

"Talaga?" Dumungaw si Caroline sa ilalim ng mesa. Kinalas ko agad ang pagdantay sa paa niya at nag-iwas ng tingin. Nahiya tuloy ako sa sarili ko. Gusto kong kalbuhin ang sarili ko o di kaya buhusan ng mainit na kape para magising sa katutuhanan.

"Just a minute." Paalam ni Jade matapos itong kumain.

"Saan ka pupunta?" Tanong ni Caroline. Ngumiti ito at saglit na tumingin sa akin. I roll my eyes when he meets mine.

"You will know." Lumandas ito patungo sa instrumentalist at kinausap niya ang vocalist ng banda. Mayamaya pa ay nakahawak na ito ng microphone.

"Kakanta ba siya?" Tanong ni Caroline habang lumaki ang mga mata nito na tila hindi makapaniwala. Tumango si Jackson. Jackson known him very well because he is his childhood cousin and friend.

Tumingin ako kay Jade na kasalukuyang nakatingin sa akin. He is now in the stage, holding a microphone while sitting in a chair. He closes his eyes and heaving a deep breath. The piano starts playing. The guitar starts blending the symphony.

Lahat kami nakatingin sa kanya kahit ang ibang costumers. Sabik na sabik kaming marinig kung anuman ang kakantahin niya. I heard him once singing and he melted out my heart with the use of his soft and melodious voice.

The silence is too strange, unbearable. All the costumers there just stop eating and their attentions are focusing on him. I don't know, maybe the fact that he is undeniable handsome. So perfectly handsome like has no flaws at all. God crafted him so perfectly that I may conclude he is the most beautiful creature being made out to send here in earth.

He starts filling his mouth with words. A words that I have never known before. A words that maybe I've already encountered but just neglecting the meaning until he is the one who breathes with it. Until he is the one who forms the words on its own lips.

Nakatingin siya sa akin. His eyes are burning. At hindi ko mapigilan ang sarili ko. Kusang lumakas ang tibok ng puso ko at nanghihina ang aking tuhod. I know, this must sounds so stupid.

"Jade." Bulong ko. Buong buhay ko, ni minsan hindi ko inaakala na babanggitin ko ang pangalan niya nang buong pagmamahal. Yes! I am certain about this feeling. Mahal ko na siya. I dunno how stupid I am. Kinakain ko lahat ng sinabi sa kanya. Nagsalita ako nang patapos at ngayon natagpuan ko ang aking sarili na tuluyang nalunod sa kanya. Sa bawat ngiti niya, sa bawat halakhak nito, sa bawat titig niya na halos matunaw ako, sa bawat bigkas nito sa pangalan ko. This is so wrong. Falling inlove with him. But I can't resist myself. He is irresistible. I can't just take my eyes off from him.

I hope I could be that person he is refferring from its song. I hope he could kiss me before I sleep and after I wake up in the morning. Lahat ng gusto niyang gawin sa akin ay papayag ako. Lahat ng gusto niyang kunin sa akin ay handang-handa ako at buong puso kong ibibigay sa kanya. That's what falling inlove is, you will give everything just to make him happy. Because love is caring for another's persons happiness, no matter how painful the choices you make might be. Even my virginity I could offer to him.

Pinikit nito ang kanyang mga mata habang patuloy na kumakanta. We find ourselves agape while listening his voice. Mas lalo siyang gumwapo sa paningin ko. Pagdilat nito'y agad nakatingin sa akin. Nagtama ang mga mata namin. And I know for sure, this day forward; he is already mine and I am his. Becuase the spark is undeniable.