Change [Ricci Rivero, Completed]

Kabanata VI [Pahiwatig]

"Wag ka nga tumingin! Tanggalan kita ng mata!"

"Bakit ba? Nakangiti lang eh! Kilig ka lang"

"..."

"Kilig ka nga? Alex?"

"Style mo, bulok! Wag ako, Ricci"

"Pero gusto ko, ikaw? Pano?"

Nagising ako mula sa panaginip na yon ng hingal na hingal. Naloka ako, ba't mga ganto na napapanaginipan ko?

Narealize kong nasa loob pala ako ng Henry Sy na library at nakatulog habang nagbabasa ng pinauwi na homework samin ni Miss Bunny.

(A/N: Nahanap ko lang 'tong book sa google and sa preview na pinrovide don. Citation given to the rightful owner. Thanks!)

"12 Sure Signs He Likes You: How To Know If A Guy Likes You"

H

indi ko alam kung nananadya ba 'tong subject na to o sadyang coincidence. Pinuro ako kanina sa discussion, lalo na at about love and partners ang topic. Kung ano nalang eh, buti hindi ko tinulugan.

After ilang minutes ng pagbabasa, pagtunganga, pagkain, pagsusulat at pagtunganga ulit, for no apparent reason... my heart was starting to skip a beat. Parang lalabas sa dibdib ko yung puso ko sa sobrang lakas ng kalabog.

The last thing I knew... is that I'm experiencing attacks nanaman. Sa sobrang random nito, minsan walang wala talaga sa lugar at timing ang pagdating.

And then I recieved a message na mas lalo pang nagpabilis ng kalabog ng dibdib ko.

From: Ricci
Saan ka po?

To:
Tulog

From:
Hala? Ay iba..

To:
Bilib ka naman sakin! Hahahaha!
Nasa Henry Sy ako, punta ka ba?

From:
May kasama ako eh. Isasama ko na ba?

To:
Harot!!!!!!
Wag na, mag bonding nalang kayo! Hahahahaha!

From:
Sure? Okay lang?
I can follow you there naman, we have nothing to do this afternoon besides training.

To:
Wag naaaaaaa pauwi narin ako eh haha!

From:
Weeeeeeh! Oh sige, sabi mo eh! Call me lang if you need me :)

To:
Ok!

Natulala at natawa nalang ako sa naging conversation na yon. Napatitig ako sa contacts ko at nagscroll kung sinong pwedeng tawagan o makausap, pero for sure lahat nasa klase nila or kaya naman ay busy.

Hindi ko nanaman nasabi kahit kanino na kailangan ko ng kausap ngayong inaatake ako. Saklap, Alex. Baguhin mo na 'to.

Pagka likom ko sa gamit ko ay nagdirediretso ako sa isa sa pinaka maaliwalas na parte ng La Salle. Umupo ako sa bench at nagdasal habang tinatamaan ng sobrang init na sikat ng araw ang mukha ko. Natatakot lang ako, hindi naman ako iiyak.

Hindi naman ako iiyak.

Hindi naman ako iiyak.

Maya maya, may humarang sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. It was a very tall figure and I recognize this smell.

Pinaghalong pawis at matapang na pabangong sya lang ang alam kong meron. Si Ricci.

"Alex, you should've called me"

"Uy, ikaw pala! Bakit andito ka? Nasan na kasama mo?"

"Ahia went back na sa dorm after we ate. Okay ka lang ba?"

"Okay lang, hello!", winagayway ko yung kamay ko sa harap nya, hoping na he'll be convinced sa mga pinagsasasabi ko.

"Iron lady, you don't have to keep it all to yourself" sabi ni Ricci na seryoso.

Huminga ako ng malalim pero kasabay ng paghinga ko yung nakatakas na luha sa kanang mata ko. Bigla kong tinago yung mukha ko kasi nahihiya ako. Ayoko, ayokong makita nya 'kong ganito.

"Bakit ka nagtatago?"

"Pangit ko", sabi ko sa kanya tapos pumiyok yung boses ko. Natawa sya nung sinabi ko yon tapos sinandal yung ulo ko sa balikat nya na bigla ko namang iniiwas at hinampas yung hita nya.

"Ricci Paolo, magtigil"

"ARAAAAAY kinocomfort na nga eh!!!"

"Aba problema ko pa???"

"Ahhh hindiii hindi naman, eto naman!"

"Di ka nanaman makaimik sakin" natatawa kong sinabi tapos hinampas ulit sa braso habang tawa ng tawa.

Nakita ko pa yung crush ko na may kasamang iba, mas lalo akong naiyak. Bes kasi!

Sumandal na ako sa balikat ni Ricci tapos kinantahan nya ako ng mga Despacito at Havana tsaka yung mga kanta na masisigla at pangsayawan.

Himalang gumaan ang loob ko. Tawa lang ako ng tawa sa mga pinag gagawa niya, di ko rin naman talaga to inaasahan. Mula sa malayo, kita kong madaming nakatingin at nakikichismis kaya hinila ko si Ricci paalis at nagpunta sa dorm para hindi halatang kami lang ang nagsasaya don.

Naglalakad kami pabalik ng dorm habang nagtatawanan parin sabay sabi nya,

"Saya mo sa 'kin, diba? Tayo nalang kaya?"

Natulala ako at bigla kong tinulak si Ricci. Alam kong nagbibiro sya pero all jokes are half meant.

Through out this day, napaka daming pahiwatig ng di maipaliwanag na damdamin ang nagpakita sa akin.

Tunay kaya ang mga yon?

Bakit ako, eh ang layo ko naman sa lahat ng pwedeng matipuhan niya?