Since the day you KISSED ME[completed]

Chapter 19

TOFIA SIA MORALES POV

Inagahan ko talaga ang gising ko ngayon kasi gagawin ko na yung plano ko. Isantabi ko muna yung akin. Uunahin ko muna si Frances. Sabi kasi nila Shane, lagi daw matamlay si Frances. Ganun ba talaga ang epekto kapag in love ka?? E bakit ako?? Hindi naman ako in love? Napahiya lang naman ako kay Kingkong tapos medyo matamlay din naman ako?? Lagi nga napapansin ni Mommy na medyo nagbabago na daw ako. Alam nyo yun?? Yung nagmamatured na daw ako. Hindi na din daw ako masyadong hyper. Ewan ko din sa sarili ko, medyo tahimik na talaga ako lately.

And speaking of Kingkong, I still hate him right now. I know, he tried to approach me but everytime na magkakasalubong kami, ako ang umiiwas. Hindi ko pa siya kayang harapin e. Actually, kapag nakikita ko siya, parang biglang naririnig ko ulit mga sinabi niya sakin. Haaaaays!!! Wala man lang akong mapagsabihan sa mga friends ko. Because when I'm with them, I'm pretending that I'm okay and happy. But the truth is what inside me, I think I can't no longer handle the pain.

Here na sa School though na-informed naman akong wala talaga kaming first subject, inagahan ko parin ang pagpasok para kausapin si Dave Fontales. That sonofabitch!! Kapag mali mali mamaya ang mga sagot niya, humanda siya sakin!!!

Lingid sa kanilang kaalaman, alam ko kung saan sila tumatambay. Hehehe. Kaya alam kong nandun sila ngayon kasi walang teachers for sure nakatambay sila ngayon doon.  Malapit na ako pero parang kinakabahan ako e. Paano pala kung nandoon si Kingkong???

dug......dug.....dug.....dug.....

yaaaaaaaaah!! Here it goes again !!! Bakit ba simula nung nangyari, kapag naalala ko siya, biglang bumibilis tibok ng puso ko?? Dahil kaya sa kiss thingy or what?????? tengene nemen e!

Haaaaaaaaaaaaaayyyyyyy! Bahala na talaga. Kailangan ko siyang makausap para makapag ayos na din sila ng kaibigan ko. =_____________=

" E-ehemn! E-excuse me. Dave Fontales can we talk???" yaaaa! Sa wakas nagawa ko din magsalita. Pero sa gilid ng mata ko, alam kong nakatitig sakin si Kingkong. Pero paninindigan ko talaga to, hindi ko siya papansinin sa ngayon.

Tae naman!!! Ang tagal niyang sumagot, super awkward na e, kasi pinagtitinginan na nila akong magbabarkada.

" Sure. Where" sa wakas at sumagot din kaya sinabi ko yung place then umalis na ako sa lugar na yon. Grabe parang nanginginig ang tuhod ko. Bakit ba ako kinakabahan ng ganito?? E dati naman kapag nandiyan siya sa tabi-tabi, wala lang naman sakin.

Nauna na ako dito sa Coffee shop kung san kami mag uusap ni Dave. Pero wala pang ilang minuto ay nakasunod na siya sakin dito.

"  What now?? Aren't you still not contented to what you've.done?? Wala na nga kami e." ouch! Not again. Nandito nanaman yung napapahiya ako. I hate this!!! Pero para sa kaibigan ko, titibayan ko pa rin ang loob ko.

" L-look, I know may mali sa nagawa ko but you also must admit na may nagawa ka ding mali. I'm just concern to my friend." depensa ko sa sarili ko. " Pero hindi natin kailangang magbintangan ngayon. I have a question. And please answer me honestly. How much do you love my friend???" tanong ko sakanya.

" I love Frances very much that I'm willing to change just for her. Kaya kong talikuran ang pagiging chick boy ko para lang wag na siyang masaktan ulit ng dahil sakin." base sa itsura niya, nakikita kong seryoso siya sa mga sinasabi niya. Waaaaaa! Lucky Frances. Hayyyys! Sana naman magka-ayos na sila.

" Haist! Pag-ibig nga naman. You know what?? Kahit hindi ko pa nararanasan yang nangyayari sainyo ng kaibigan ko ngayon, pero naiintindihan ko kayo. Sorry kung ako man yung dahilan ng break up nyo. But I'm willing to help you para makapag usap at makapag-ayos na kayo." seryosong sambit ko. Ewan ko ba, feeling ko komportable na ako sakanya. Maybe, my first impression for him is wrong. I can feel it that he's a quite nice guy.