Since the day you KISSED ME[completed]

Chapter 33

TOFIA SIA MORALES POV

After 3 months...

It's been a months.

Simula nung nangyari samin.

And i'm very glad na may nabuo sa nangyaring yon. Yes, i'm two months pregnant despite of my condition. Alam na din nila mommy at nagalit sila sakin dahil dinagdagan ko daw ang sakit at bigat na mararamdaman ko. And seriously, I don't care dahil buo na ang desisyon kong bago ako mawala ay may maiiiwan akong alaala sakanilang lahat.

I'm here in US with Ferjay. Yes, sumama siya dahil sobrang nag-aalala talaga siya sakin lalo na ngayon at buntis na nga ako. And our relationship was good. Pure bestfriend nalang talaga kami. Sinabi niya lahat lahat sakin after that night. Yung tungkol sa nararamdaman niya para sakin but I also explained to him. Kinausap ko siya ng maayos na hanggang kaibigan lang talaga ang nararamdaman kong pagmamahal sakanya. Dahil si Gab lang talaga dito sa puso ko. T________T. I missed my Gab badly. Pero wala na. For sure galit na galit na siya sakin ngayon dahil sa ginawa akong pang-iiwan sakanya. T___T

Hinaplos ko ang tyan kong hindi pa naman ganon kahalata. And stop na din muna ako sa mga iniinom kong medicines. And tataka talaga ako dahil parang wala lang naman. Natigil naman na ang mga symptoms na nararamdaman ko dati. Nakakapagtaka lang. Siguro dahil lang sa buntis ako? Ewan. And the bruises. Wala na din.

And now. Happy na din ako para kay Ferjay dahil totoo namang totally moved on na siya sakin dahil ngayon ay may girlfriend na siya. Actually friends din kami. Lagi sila dito sa bahay namin dito sa US. Dito sila laging tumatambay kapag weekends at kapag wala silang date. Yun nga lang. Kapag nandito silang dalawa...hindi ko maiwasan ang hindi mainggit dahil sobrang sweet nila sa isa't-isa. Sobrang naalala ko ang mga sweet moments namin ni Gab dati nung magkasama pa kami. Hay. Naiiyak talaga ako. Nadadagdagan ang pagiging emotional ko. Dahil emotional na nga ako dahil sa pagbubuntis ko tapos mga ganong eksena pa ang mga nakikita ko minsan.

Nandito din ang Tito ni Abby na Doctor ko. Sobrang bait niya talaga dahil talagang sumama pa siya dito para daw makasiguro siya sa kalagayan ko.

Kumusta na kaya silang lahat doon? I miss them all. Lalo na kapag kumpleto ang lahat. Namimiss ko ang mga barahan at mga kulitan nila.

My parents are reguraly visiting me here once a month at everyday din silang tumatawag para kumustahin ako. Minsan ngang tumawag sila ay nakwento sakin ni Mommy na nagpunta daw si Gab sa bahay at nagmakaawang sabihin sakanya kung nasaan daw ako. Pero knowing my parents. Hindi nila yon sabihin dahil naiintindihan nila ako. Ibinilin ko din sakanila na dapat regular yung pagpapadala nila ng mga pasalubong sa mga bata sa bahay-ampunan. And guess what? Kasama ko ang isa sakanila. Guess who????

It's Liwan. Yeah....isinama ko siya. And we're okay now. Nung una talagang galit na galit siya sakin dahil ninakaw ko daw siya sa bahay ampunan. Pero hindi ko siya sinukuan. Sinuyo ko siya ng sinuyo hanggang sa nakuha ko din ang loob niya. And she's currently in school now studying now. Me too.... ipinagpatuloy ko pa din ang pag-aaral ko through online. Dahil ayaw kong lumalabas labas na ng madalas. So far ay okay naman. One semester nalang at matatapos na ako.

Ang bilis sobra ng panahon at sobrang daming nagbago sa buhay ko.

Ipinagpatuloy ko ang pag aaral ko. Through online dahil ayaw ko ng lumalabas labas. Ganito lang ang routine ko. Mag aral. Matulog. Manuod ng TV at binabalik balikan ang mga masasayang pinagsamahan namin ni Gab.

" hi ate! Nasaan po si manang?" Si Liwan na kararating lang galing school.

" Nasa kusina. Magmeryenda kana don. May pinabili akong cake kanina. How's school Liwan?" Nakangiting saad ko.