Merhabalar ;) Geç kaldım epey biliyorum ama bu bölümü yazmak kolay olmadı. Okuduğunuzda eminim benim gibi hıçkırıklara boğulup gözyaşları dökeceksiniz. Tüm yorumlarınızı bekliyorum :)
Bölüme geçmeden ufak bir açıklama yapmak istiyorum. Ben bu hikayeyi yazarken 2 kahramanın isimlerini özellikle seçtim.
Biri Enes diğeri ise Harun...
Enes... 19 şubat 2016 tarihinde Diyarbakır'ın Sur ilçesinde şehit düşen Üstteğmen Enes Demir...
Harun... 1992 yılında görevi için,askerleri için kendini hiçe sayıp şehit olana dek çarpışan Teğmen Harun Kılınç...
Ve vatan ve bayrak için toprağa düşen nice mehmetçik...
Bu bölüm benden onlara ufak bir ithaf olsun. İsimlerini bilemesem de önce Ata'mın daha sonra da kanını bu toprağa döken her asker ve polisin bana emanet ettiği vatanı ve bayrağı yüceltmek için yılmadan çalışmak dileğiyle!
Bir Türk'ün bir damla yaşı
Yok edecek dağı taşı
Düşmanın başına arşı,
Gökyüzünü yıkacağız!
Vatan Marşı/Caner KARA
^^
Okulun yakınında yankılanan silah seslerine kimse anlam veremezken Oğuz hızla kendini toparladı. Öğretmenler odasının camından etrafa baktı. Bir grup teröristin dağdan okula doğru indiğini görünce baskın yediklerini anladı. Aslan komutanın emirlerini beklerken Oğuz derin bir nefes alıp Naz'a döndü. Naz, Amine ve Ahmed'i kollarının altına almış korkmamaları için uğraşıyordu.
"Okuldan bizden başka kimse var mı?"
"Hayır yok! Hafta sonu bu saatte kimse gelmez okula"
Naz'ın cevabından sonra biraz olsun rahatlayan Oğuz belindeki silahları çıkartıp birini Aslan'a uzattı.
"Aslan onları okulun içindeki girişten depoya götür! Güvenliklerini sağladıktan sonra bahçeye yanıma gel! Naz sizde depoya girer girmez kapıları kilitleyin! Özellikle de deponun dışarı açılan kapısını!"
Naz ve Amine sessizce Oğuz'u dinlerken Aslan hızla onları odadan çıkarttı. Oğuz okulun bahçesine çıkmadan önce gerekli yerleri arayarak okulda çatışma olduğunu haber verdi. Okulun kürsüsünü kendine siper eden Oğuz okula yaklaşan terörist grubun kaç kişi olduğunu anlamaya çalıştı. 7 kişinin rastgele okula kurşun sıkmaya devam ederek okula doğru geldiğini sayan Oğuz onlara ara sıra karşılık vererek yaklaşmalarını bekledi.
Amine, Ahmed ve Naz'ı güvenli bir şekilde depoya ulaştıran Aslan komutanına yardım etmek için yanlarından ayrılırken son bir kez Amine'ye baktı. Göz göze geldikleri an ufak bir gülümseme ikisinin de dudaklarından geçip giderken Amine ilk defa gözlerini kaçırmadı Aslan'dan. Aslan bunu fark edip daha da gülümserken hızla okulun ön tarafına doğru koştu. Amine derin bir nefes alıp kardeşine daha da sıkı sarılırken Aslan okul kürsüsünü kendine siper yapmış Oğuz'u gördü. Hızla onun yanına giderken yerde bir kırmızılık dikkatini çekti. Yere baktığında okulun camlarına yapıştırılmış küçük bir Türk bayrağının yere düşmüş olduğunu gördü. Hiç düşünmeden yerdeki bayrağı alıp öpen Aslan, okulu basan şerefsizlere göz açtırmayan komutanının yanına gitmek için hamle yaptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP ZAMANI
Fiksi Umum7/11/2016 Genel Kurgu İçinde #54 Bir öğretmen, kendini özel öğrencilerine adamış... İçindeki aşk yangınını gözyaşlarıyla kor tutmuş ufak bir kız... Bir asker, intikam için kandan yemin içmiş... Aşkını kalbinin toprağına gömmüş, o topraktan yeşeren f...