Κωδικας προστασιας

Κεφαλαιο 7

Λιγα λεπτα αργοτερα ο Πετρος ηρθε στο σαλονι.

"Πετρο;",ειπα.

"Ναι;",ειπε ενω καθησε διπλα μου.

"Μπορεις να με αγκαλιασεις γιατι εχω παγωσει;",ειπα χαμογελωντας.

Εκεινος χαμογελασε και ανοιξε τα χερια του.Εγω επεσα στην αγκαλια του και επαιζα με τη μπλουζα του και εκεινος με τα μαλλια μου.

O Αγγελος μας κοιτουσε απορημενα.

"Μηπως διακοπτω;",ειπε.

"Ναι!",ειπα γελωντας.

Με κοιταξε με θυμο και με πειρε απο την αγκαλια του Πετρου.Μετα με σηκωσε και με εβαλε στον ωμο του.Οσο ανεβαινε τις σκαλες εγω χτυπουσα την πλατη του αλλα ηταν σαν να μην ενιωθε τιποτα.

"Ασεμε κατω!",φωναζα αλλα δεν υπεκυπτε.

Οταν επιτελους φτασαμε στο δωματιο με αφησε στο κρεβατι.

"Μην ουρλιαζεις.Απλα κατσε εκει, ενταξει;",ειπε.

Μαλλον εδειχνα πολυ στεναχωρημενη και εκεινος καθησε διπλα μου.

"Φυγε!Πηγαινε στον φιλο σου Αγγελε!",ειπα.