Eκανα ένα βήμα πίσω για να μην με δουν.
"Μα δεν νομίζεις ότι πρεπει να ξερει και η Εβελινα?",ειπε η Μελιτα.
"Οχι.Καλύτερα όχι...",ειπε ο μπαμπας μου και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του.
Ανέβηκα πάλι στο δωμάτιο μου. Κοιτούσα συνέχεια στο παράθυρο μου. Μήπως τον δω,μηπως έρθει όπως μου υποσχέθηκε.Το φεγγάρι φώτιζε τόσο όμορφα τον ουρανό πράγμα που με ''υπνότιζε''.Τώρα ήξερα ότι μ'αγαπαει. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και εβγαλα από τον λαιμό μου την αλυσίδα.Την κοιταξα γλυκα και μετά την ξαναφόρεσα στον λαιμο μου.Σκεπάστηκα με το πάπλωμα και σιγα σιγα με πήρε γλυκά ο ύπνος.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΜΕΡΕΣ
Κάθε μέρα τον περίμενα.Μα πουθενά. Αρχισα να απελπίζομαι.Πήγαινα στο σχολειο κανονικά μα δεν μπορουσα να συγκετρωθω περιμένωντας τον. Έπρεπε να μάθω και γιατί ο πατέρας μου φερετε έτσι στον Αγγελο.Μα γιατί? Τόσα ερωτήματα βασάνιζαν το μυαλο μου τόσες μέρες.Ο Πετρος από την άλλη όσο και να τον παρακαλούσα δεν μου έλεγε τίποτα.Μάλλον επρεπε να κάνω εγω κάτι.
21:44 εδειχνε το ρολοι και εγω καθισμενη στο κρεβάτι μου βυθισμενη στις σκέψεις μου.Τότε ανοίγει η πόρτα.
"Γλυκιά μου εμείς θα πάμε για ύπνο καληνυχτα.",ειπε η Μελιτακαι με φίλησε στο μάγουλο.
"Καληνύχτα Μελίτα.",ειπα.
Μόλις έκλεισε την πόρτα εγω σηκώθηκα όρθια και άνοιξα την μεγάλη ντουλάπα μου.Πήρα ένα ζεστό μπουφάν και κλείδωσα την πόρτα του δωματίου μου.Άνοιξα το παράθυρο και κοίταξα κάτω.Δεν ήταν πολύ ψηλά. Άρχισα να κατεβαινω ακουμπώντας προσεκτικα.''Εριξα'' ένα σάλτο και κατέβηκα κάτω.Σιγά σιγά άρχισα να βγαινω από τον κήπο του σπιτιου μου. Βγήκα στον δρόμο.Ηταν όλα ερημικά.Δεν ήξερα που θα πήγαινα.
Πήγα στο πάρκο και εκεί είδες ένα ζευγάρι αγκαλια.Μου έλειπε ο Αγγελος.
"Μα..ΓΙΑ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ!.Ποιος είναι αυτος?",σκεφτηκα.
Εμοιαζε πολυ με τον Αγγελο.
"Ο Εκτορας...",σκεφτηκα και είπα να τον χαιρετήσω μα δεν ήθελα να τον διακόψω από την ομορφη στιγμη με την κοπέλα του.Ετσι πήρα τον άλλο δρόμο.Εκεί που προχωρούσα προς την θάλασσα είδα κάποιον να κλαίει καθισμενος στην άμμο μα δεν μπορούσα να διακρίνεω το πρόσωπο του μιας και ήταν νύχτα.Τον πλησίασα αφου φενόταν ότι ήθελε ''στήριξη'' όπως και εγω μα εκείνος φαινόταν πολύ χειρότερα αφου δίπλα του είχε καποια μπουκαλια με μπυρα.
"Θα επινε'',σκεφτηκα και τον πλησιασα δυστακτικα.
YOU ARE READING
Κωδικας προστασιας
Teen FictionΗ 16χρονη Εβελινα αναγκαζεται να φυγει απο το σπιτι της γιατι ο μπαμπας της λεει πως δεν ειναι ασφαλης. Εκει που παει να μεινει γνωριζει τον Αγγελο.