Κωδικας προστασιας

Κεφαλαιο 37

Χιλια συγγνωμη που δεν ανεβασα χθες ξεχαστηκα! :Ρ Ελπιζω να σας αρεσει :) Η φωτογραφια ειναι απο μια παραλια,τα Λαλαρια,στη Σκιαθο.

"Χαρηκα πολυ!",ειπε ο Χρηστος και μου εσφυξε το χερι.

"Και γω!",ειπα.

"Λογικα εισαι μικροτερη απο μενα ε;"

"Ποσο με κανεις;",ρωτησα.

"16;"

"17 σε 3 μηνες.",του ειπα.

"Αρα 16.",ειπε και γελασε.

"Οπως θες.",γελασα."Εσυ ποσο εισαι;"

"18."

"Ωραια.",ειπα.

"Ναι.."

"Εε λοιπον πρεπει να φυγω τωρα.",ειπα.

"Ενταξει θα τα ξαναπουμε ομως!",ειπε και μου εσφυξε παλι το χερι.

"Εννοειται!",ειπα και γυρισα για να φυγω.

"Εισαι και πολυ ομορφη!",μου ειπε.

Εγω γυρισα και τον κοιταξα.

"Χαχα ευχαριστω.",ειπα και εκεινος χαμογελασε.

Και μολις εφυγα συνειδητοποιησα ποσο θα ειχα κοκκινισει. "Ποσο ρεζιλι Θεε μου!",σκεφτηκα. Αλλα εκεινος ηταν τοσο ομορφος. Ειχε καστανα μαλλια και καστανα ματια. Αλλα τα ματια του αν και ηταν καστανα ηταν πολυ εντονα,δεν ξερω πως να το εξηγησω. Ηταν ψηλος και ειχε υπεροχα χειλια.

Ξαφνικα χτυπησε το κινητο μου. Το κοιταξα και καποιος με επερνε με αποκρυψη.

"Παρακαλω;",ειπα.

"Εβελινα που εισαι κοριτσι μου;",ειπε ενας αντρας.

"Μπαμπα;"

"Εγω ειμαι",ειπε και το εκλεισα.

Μα που βρηκε τον αριθμο μου;Τοσο καιρο ειμουν μια χαρα. Πρεπει να αλλαξω αριθμο. Ξανα. Το θεμα ειναι να μη μαθει που ειμαι. Πηγα στη vodafone και αλλαξα αριθμο. Μετα συναντησα τον Αλεξ και πηγαμε να φαμε σε ενα σουβλατζιδικο.

"Η Νικη μου ειπε τι εγινε με τον Αγγελο.",ειπε.

Και μολις ειπε το ονομα του συνειδητοποιησα πως ειμουν μια χαρα. Βασικα δεν τον ειχα σκεφτει πολυ.

"Ξερεις τι;Γνωρισα καποιον. Χρηστο τον λενε. Και δεν εχω σκεφτει πολυ τον Αγγελο. Ηταν δικη του επιλογη να φυγει."

"Χρηστο;Εναν που δουλευει στο λιμανι;",ρωτησε.

"Ναι."

"Χμμ ειναι καλο παιδι. Τελος παντων. Εγω και η Νικη θα φυγουμε σε ενα μηνα.",ειπε.

Η Νικη και ο Αλεξ ειναι απο Λαρισα και οπως και εχουν ακομη ενα χρονο σχολειο. Εγω εχω χασει ενα χρονο οποτε εχω 2 χρονια.

"Το ξερω.."

"Θα εισαι ενταξει εδω πιστευω. Θα πας σχολειο ετσι;"

"Εννοειται.",απαντησα.

Μετα απο καμια ωρα πληρωσαμε και φυγαμε.

Εγω πηγα σπιτι και στο δρομο συναντησα ενα μικρο αγορακι που με πειρε απ το χερι.

"Προσεχε στο δρομο.",ειπε.

"Χαχα ενταξει αφου το λες εσυ.",του ειπα.

"Εισαι πολυ ομορφη!",ειπε.

"Ευχαριστω..πως σε λενε μικρε;"

"Δημητρη."

"Εμενα Εβελινα. Θες να σου παρω παγωτο;",ρωτησα.

"Ναι!!",ειπε.

Ετσι λοιπον του πηρα παγωτο και μου ειπε να τον παω στην αδελφη του που δουλευε σε ενα μαγαζι στο λιμανι. Περασαμε και απο κει που δουλευε ο Χρηστος.

"Ελα δω!",ειπε και πηγα."Σε ειδα με τον Αλεξ χθες που τον ξερεις φιλος σου ειναι;"

"Ναι.",ειπα.

"Και εσυ ποιος εισαι;",ρωτησε τον Δημητρη.

"Ο Δημητρης και η Ιωαννα ειναι κοπελα μου.",ειπε.

"Μαλιστα..Τι ομαδα εισαι;",τον ρωτησε.

"Παναθηναικος.",ειπε.

"Φυγε οπως εισαι!"

"Γιατι εσυ τι ομαδα εισαι;",ρωτησα.

"Ολυμπιακος βεβαια!",ειπε.

"Χμμ..",ειπα και τον κοιταξα με σνομπ υφος.

Οπως πηγα να φυγω με επιασε απ τη μεση και ειπε,"Καλα θα τα βρουμε εμεις."

Και εγω απλα εφυγα.