Κωδικας προστασιας

Κεφαλαιο 8

"Εισαι περιεργη.",ειπε ο Αγγελος.

"Ναι εγω ειμαι περιεργη.",ειπα ειρωνικα.

"Tι εννοεις;",ρωτησε.

"Εννοω οτι εισαι κακος μαζι μου!"

"Ετσι ειμαι εγω και χεστηκα αν δε σαρεσω!",ειπε και εφυγε κλεινοντας την πορτα πισω του.

Ειναι τοσο περιεργος.Οταν σταματησαμε να τσακωνομαστε ηταν παλι κακος.Πρεπει να μαθω γιατι ειναι ετσι και η σωστη μερα ειναι σημερα.

Μια ωρα μετα ακουσα την πορτα να κλεινει.Ο Πετρος εφυγε και 5 λεπτα αργοτερα πηγα και εγω κατω.

"Εφυγε;",ρωτησα.

"Τον βλεπεις εδω;",ειπε ειρωνικα.

"Γιατι σε αναγκαζουν να προστατευεις ενα κοριτσι που δεν ξερεις;",ρωτησα.

"Γιατι αυτη ειναι η δουλεια μου.",απαντησε.

"Και ποι-"

"Μη με ρωτησεις ποια ειναι η δουλεια μου γιατι δε θα σου πω!",με διεκοψε.

Εγω τον κοιταζα με απορια.

"Αναρωτιεμαι πως ειναι οταν χαμογελας.",τον κοροϊδεψα γιατι ποτε δε γελουσε.

"Ειρωνια;",ειπε χωρις να γελασει.

"Ναι.",ειπα γελωντας.

"Κανε με να γελασω!",ειπε και με πλησιασε απειλητικα.

Εγω τον εσμπρωξα στον καναπε και τον γαργαλουσα αλλα εκεινος δεν γελουσε.

"Πως γινεται να μη γελας οταν καποιος σε γαργαλαει;",ειπα.

"Δε σου λεω.",ειπε χωρις να γελασει.

"Εισαι βλακας.",ειπα και καθησα στην κοιλια του.

"Βολευτηκες;",ειπε.

"Ναι."

"Ωραια τωρα φυγε απο πανω μου."

"Οχι καλα ειμαι εδω."

"Φυγε."

"Οχι μεχρι να γελασεις.",ειπα και ακουγομουν σαν 5χρονο που θελει μπαρμπι.

"Και τι κερδιζω αν γελασω;",ρωτησε.

"Χμμ...Ενα φιλι;"