Κεφαλαιο 40

868 95 8
                                    

Οταν ξυπνησα δε θυμομουν σχεδον τιποτα.

"Βασικα εκλαιγες πολυ..φοβηθηκα.",ειπε η Δωρα.

Μολις το ειπε αυτο δεν θυμηθηκα πολλα. Αλλα θυμηθηκα το λογο που εκλαιγα. Η Δωρα μου εφερε πρωινο στο κρεβατι,γενικα εκανε οτι μπορουσε για να νιωσω καλυτερα. Η αληθεια ειναι ομως οτι αυτο που συμβαινει ειναι οτι χειροτερο. Δεν ειμαι σιγουρη βεβαια αλλα δε θα το πω σε κανεναν.

Μετα απο μια ωρα αποφασισαμε να βγουμε. Δεν ειχα ρουχα οποτε δανειστηκα απο τη Δωρα. Ενιωθα τοσο εξαντλημενη.

Γενικα η μερα ηταν ηρεμη και δεν μιλησα με τον Χρηστο. Οταν περασα απο εκεινον απλα μου χαιδεψε το μαγουλο.

Δεν πηγα καπου το βραδυ καθησα σπιτι και μολις μπηκε στο μυαλο μου ο Χρηστος αρχισε να ποναει η κοιλια μου. Βασικα δεν ξερω πως να το εξηγησω..Ενιωθα ενα πονο αναμεσα στο στηθος και στο στομαχι.

"Καψουρα φαση.",σκεφτηκα.

Προσπαθησα να κοιμηθω αλλα δε τα καταφερα και κατα τις 2 το πρωι βγηκα να κανω μια βολτα στην παραλια. Εκει ηταν μια παρεα αγοριων.

"Ει κοπελια ελα δω!",ειπε ενας.

Εγω τον αγνοησα.

"Ελα εδω!",ειπε ξανα.

Δεν κοιταξα πισω αλλα καταλαβα οτι ενας απο αυτους σηκωθηκε και αρχισα να περπαταω πιο γρηγορα.

"Εβελινα!",ακουσα καποιον απο πισω μου.

Γυρισα και ηταν ο Χρηστος. Του χαμογελασα και πηγα να φυγω.

"Περιμενε!Γιατι δε μου μιλας;",ειπε και ετρεξε για να με φτασει.

"Σου μιλαω.",ειπα.

"Τι εχεις μικρη;",ρωτησε.

"Δεν εχω κατι.",απαντησα και πηγα να φυγω.

"Αν εχεις νευρα επειδη ειπα οτι δε μπορω να βγουμε,αληθεια ελεγα. Δεν εχω χρονο δουλευω σχεδον ολη μερα. Το βλεπω οτι σου αρεσω και ναι μου αρεσεις βασικα εισαι γλυκουλα.",ειπε.

"Πως εισαι τοσο σιγουρος;Και δεν εχω κατι μαζι σου;",ειπα και εφυγα.

Συγγνωμη που ειναι μικρο! Μπορει να ανεβασω αλλο ενα σημερα :)

Κωδικας προστασιαςTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang