Ailesi kaza süsü verilmiş bir sabotajda ölen Erem, kardeşi ile hayatta kalabilmek için kaçmak zorundadır. Güçlenip geri dönebilmek için sevdiklerinden uzak kalması demek bile olsa geri dönüp ailesinin intikamını almak için herşeyi yapmaya hazırdır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TANITIM!
Kulaklarına dolan sesleri algılamakta güçlük çeken genç adam kimin konuştuğunu anlamaya çalışıyordu. Gözlerine inen perdeyi kaldırmak hiçte kolay değildi. Bedeni betonun içine kalmış gibi hareketsiz yatarken sonunda konuşanları tanıyabilmiş ama sesini çıkarmayarak ne konuştuklarını dinlemişti.
"Hala uyanmadı, doktorlar uyanmasının mucize olduğunu söylüyorlar."
"Ya bir gün uyanırsa?"
"Uyanmaması için elimden geleni yapacağım." Duyduğu sözlerle ürperen genç adam tepkisiz kalmayı başararak dinlemeye devam etti.
"Bundan o kadar emin olamazsın. Üstelik Hüzün sürekli başında duruyor. O buradayken bir şey yapamayız. Kızını buradan uzak tutmalısın."
"Onun icabına ben bakarım. Şu doktorla yeniden konuşalım. Onun uyanmaması için elinden geleni yapması lazım."
"Ya kabul etmezse ne olacak?"
"Ailesini seviyorsa kabul edecek, sen karışma ben hallederim."
"Kız ne olacak? O hala hayatta."
"Bunu senden başka bilen yok, çeneni kapat."
"Kızında biliyor unutma. O Sude'yi korumak isteyecektir." Adam sinirlenmiş bir şekilde yanındakine döndü.
"Hüzün'ü ben hallederim. Küçük yaratığı da yetimhanelerden birine koyarız, kimse bulamaz. Paralar o kızın olsun diye bu kadar uğraşmadım ben."
"Senin kadar şeytanını görmedim." İki adam gülerken kendilerini duyan kişiden habersizlerdi. Dişleri kenetlenen genç adam uyandığını belli etmemeye çalışırken odanın açılan kapı sesini duymuştu. Ya biri gelmişti, ya da onlar odadan çıkıyordu. Gözlerini açmamaya özen gösterirken bedeni ona kolaylıkla uyum sağlamıştı. Odadaki ses kesildikten sonra hafif aralanan gözleri ile etrafına bakınmaya çalışan genç adam yattığı yerden kalkmak istemiş ama başarılı olamamıştı. Hiç gücü yoktu. Kardeşini kurtarmak zorundaydı. Öfkesi burnunda olan genç adam kapı kolunun aşağıya indiğini görünce hızla gözlerini kapatıp beklemeye başlamıştı. Bir süre odada oluşan sessizlikle acaba yanlış mı gördüm diye düşünürken kulaklarına yankılanan hıçkırık sesi ile duraksamıştı. Elinde hissettiği sıcaklıkla adamın merakı artmıştı.
"Lütfen uyan artık, Sude'nin sana ihtiyacı var." Kulaklarına dolan hüzünlü naif ses yeni bir hıçkırıkla bölünmüştü. Fısıltı gibi duyduğu "Benimde ihtiyacım var," sözleri ile iyice gerilen genç adam gözlerini aralamamak için tüm gücü ile savaşmıştı. Kimseye güvenemezdi. En azından iyileşene kadar kimseye uyandığını belli etmemeliydi. Alnında hissettiği temas ile kulaklarına dolan sözler genç adamı can evinden vurmuştu.
"Seni çok seviyorum!"
*******
UMARIM YENİ HİKAYEMİ BEĞENİRSİNİZ. KAPAK YAPMAK İSTEYEN ARKADAŞLAR BANA ULAŞSIN!
