İNTİKAM "Tamamlandı"

34. Bölüm

Keyifli okumalar.

**

Hüzün arabanın kapısını sert bir şekilde kapatırken çıldırmak üzereydi. Aklı almıyordu. Erem'in yaptığını öğrendiğinden beri öfke nöbetleri geçiriyordu. Hızlı bir şekilde büyük evin bahçesini geçerek evin kapısına geldiğinde ise hızını alamayarak kapıyı yumruklamaya başlamıştı. Dakikalarca kapıyı çalmasına rağmen hiçbir karşılık alamayınca Erem'in evde olmadığını anlamıştı. Aradığını bulamamanın verdiği hırsla yeniden arabasına binerken genç adamın nerede olduğunu düşünmeye başlamıştı. Bir süre düşündükten sonra eskiden gidebileceği yerleri tek tek bakmış ama Erem'i bulamamıştı. Son çare olarak Orhan amcasını aramaya karar vermişti.

"Amca yardımın gerek!" genç kız çalan telefonun açılması ile beklemeden, selam vermeden konuşmuştu.

"Ne oldu?"

"Erem babamı üzerine saldı!"

"Anlamadım!" Orhan'ın sesi duydukları ile yüksek çıkmıştı.

"Erem, babama arazi üzerinden baskı yapıp onu kendi üzerine saldı. Amca bir şeyler yap, babam çıldırmış durumda." Orhan duydukları ile sinirlenmişti. Hüzün Erem'in nerede olduğunu bilip bilmediğini sorarken Orhan'dan aldığı cevapla telefonu kapatmıştı. Aşırı sinirli olan genç kız kaza yapmamak için arabasını uygun bulduğu bir yere çekerek düşünmeye başladı. Erem'in nerede olduğunu öğrenebileceği biri olmalıydı. Düşündükçe aklına gelen kişiyle derin bir nefes vermişti. Arabasını müstakbel kocasının şirketine çevirirken tek isteği Özge'nin orada olmasıydı. Arabanın hızını biraz daha arttırarak hedefine on dakika önceden ulaşmıştı. Arabasını şirketin önüne bırakarak hızla giriş kapısına yönelmişti. Güvenlik onu durdurmak istese de başarılı olamamıştı. Zemin katta olan asansörle şansına gülümseyerek hızla asansöre binip kenardaki bildiri paneline bakmıştı. Yönetici katına basarken içinden dua ediyordu.

"Kiminle görüşmek istiyordunuz?" asansörden inen genç kız karşısına dikilen kadına kısa bir bakış atarak etrafına bakınmaya başlamıştı.

"Koray beyle görüşecektim."

"Koray Bey bir toplantıda, randevunuz var mıydı?"

"Randevuya gerek olduğunu sanmıyorum. Koray beyin odası hangisi?" genç kızın sözleri ile kadın onun önüne geçmişti.

"Koray Bey yokken sizi odasına alamam." Hüzün derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı. Şuanda söz düellosu yapamayacak kadar sinirliydi. Kadına itiraz edeceği sırada araya giren üçüncü bir kişi ile gözlerini kapatmıştı.

"Hüzün Hanım, sizi burada görmeyi beklemiyordum." Özge genç kızı ilk gördüğünde yanlış gördüğünü sanmış, emin olduğunda ise gergin olan konuşmaya müdahale etmeye karar vermişti.

"Özge, bende sana bakacaktım."

"Ama Koray beyi sordunuz!" kadın Hüzün'e ters bir şekilde bakarken Özge gözlerini devirerek kıza baktı.

"Galiba tanımadınız, Hüzün Hanım Koray beyin müstakbel nişanlısıdır. Koray Bey ona karşı olan davranışınızı öğrenirse ne yapar sizce?" kadın Özge'nin sözleri ile gerilirken yutkunmadan edememişti. Onun gerginliği ise Özge'nin keyiflenmesini sağladı. Ne zamandır karşısında ki kadın onunla üsten üsten konuşup her fırsatta aşağılamaya çalışıyordu ve bu durum Özge'nin sabrını zorlamaya başlamıştı.

"Ben çok özür dilerim."

"Önemli değil, hadi Özge konuşmamız lazım." Özge genç kıza şaşkın bir şekilde bakarken, Hüzün'ün Koray'ın odasına girmesi ile onu takip etmişti. İkili odaya girip kapıyı kapatarak karşılıklı birbirini tartmaya başlamıştı.