I am Eisen, 19 years old. I am now living with my 5 step brothers. 5 handsome step brothers to be exact. Hindi ko alam kung papano nangyari ang lahat ng ito dahil mabilis ang pangyayari. Isang araw lang ay binalita sa akin ni mama na kasal na siya...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hirap akong huminga hindi lang dahil sa pagkakatakip ng kamay ni Jean sa aking bibig kundi pati na rin ang pakiramdam na may tumutusok sa aking likuran. Sana mali ang iniisip ko, sana hindi ito ang gusto niyang mangyari. Aaminin ko naman na may paghanga ako kay Jean pero bilang mang-aawit lang, hanggang doon na lang yun. Kaya kung may balak man siyang masama ay hindi ko hahayaang may mangyari dahil iisang tao lang dapat ang bigyan ko ng ganitong emosyon. Walang iba kundi si Josh, kasi siya ang boyfriend ko at ang taong mahal ko. Walang dapat mamagitan sa amin ng mga kapatid niya. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa aking bibig at halos ibaon na niya ang kanyang hinaharap sa aking pwet. Kung wala siguro kaming mga suot ng mga oras na yun, malamang nakuha na niya ang virginity ko. Dahil sa takot na may mangyari sa amin ay nagreklamo na ako sa kanya sabay pagpupumiglas na bitiwan niya ako.
"Jeannnn...mmmphh..hindi ako makahinga!" hanggang sa nakakalas ako sa kanya at hingal na hingal.
"Sorry, Eisen!" lalapit na sana siya sa akin pero laking gulat ko nang makita ko ang kanyang ari na nakalitaw na ang ulo sa suot suot niya boxer shorts na ikinabigla niya at dali-dali niya itong tinakpan.
"Sorry-sorry ulit!" bigla siyang tumalikod sa akin at inayos ang sarili niya. Hanggang sa humarap siyang muli sa akin ay nandun pa rin ang pagkabigla ko sa mga nangyayari. Ano bang nangyayari kay Jean? Hindi naman siya ganito kumilos gaya ng dati.
"Ano ba kasing ginagawa mo dito at nakapatay pa ang ilaw?" tanong ko habang iniiwasan kong mapatingin sa bukol ng boxer niya. Pilit ko mang huwag tingnaan ay parang kusang napapatingin ang aking mata sa kanyang hinaharap na kasalukuyang naka 10 o'clock. Bigla kong binawi ang pagtingin ko nang muli siyang magsalita.
"Ayoko kasing mahuli ni Jules" maiksi niyang paliwanag.
"Ha bakit? Nag-away ba kayo kaya ka nagtatago dito?"
"Hindi ba nasabi sayo ni Jethro kagabi?" tanong niya.
"Tungkol saan ba?" baka siguro tungkol to kay Annabelle, naku wala na akong pakialam dun.
"Tungkol sa birthday ni Jules!" nagulat naman ako sa sinabi niya. Wala ngang nabanggit sakin si Jethro kagabi maliban sa paghingi nya ng sorry pero baka hindi niya nasabi agad sakin dahil saaa...arrg ayoko ba alalahanin, sobrang kahihiyan yun dulot ng matinding kalibugan.
"Wag mong sabihing ngayon yun?" yari talaga pag nagkataon. Una hindi ko man lang siya nabati tapos iniwanan ko lang sila basta basta sa daan at sumama sa ibang lalaki. OMG napakasama koo!
"Don't worry next week pa naman yun" pagkasabi niya nun ay bigla na lang napanatag ang loob ko atleast makakabawi pa ako sa kanya kahit papano.
"Andito ako ngayon nagpapractice ng mga ipeperform ko sa birthday niya!" bigla naman akong namangha sa pagiging sweetside kuya niya para kay Jules.
