Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 52

"Πρέπει να φύγουμε." φώναξε πάλι ο κύριος Στάνλεϊ.

Βγήκα από το παιδικό δωμάτιο του Σεμπάστιαν και έτρεξα προς την πόρτα της εξόδου. Ένα αυτοκίνητο ακούστηκε να μπαίνει στο πάρκινγκ και να σταματάει λίγα δευτερόλεπτα αργότερα. Άκουσα την πόρτα του αυτοκινήτου να ανοίγει και να κλείνει. Άκουσα τον συναγερμό του αμαξιού να ενεργοποιείται. 

Όποιος και αν ήταν, ερχόταν, και το να μας έβρισκε εδώ θα μας έβαζε σε τεράστιους μπελάδες.

"Πάμε από την πίσω πόρτα." φώναξε ο πατέρας του Σεμπάστιαν. Γύρισα προς το μέρος του, μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω μέσα σε ένα σκοτεινό διάδρομο. 

Δεν δίστασα. Έτρεξα προς το μέρος του χωρίς να κοιτάω πίσω. Δεν έβλεπα καλά μπροστά μου, ακολουθούσα τον ήχο τον βημάτων του και της αναπνοής του. Το μέρος βρομούσε μούχλα και η μύτη μου είχε αρχίσει να πονάει από την οσμή.

Τα βήματα σταμάτησαν και έπεσα απότομα πάνω στο ψηλό σώμα του κύριου Στάνλεϊ. Απολογήθηκα ψιθυριστά ακούγοντας την κεντρική πόρτα να ανοίγει απότομα, να χτυπάει στον τοίχο και να κλείνει πάλι με ακόμα περισσότερη δύναμη. Αν μετά από αυτό δεν επικρατούσε σιωπή θα σκεφτόμουν ότι η πόρτα είχε γκρεμιστεί.

Έντονο φως με χτύπησε στα μάτια καθώς η πίσω πόρτα άνοιγε τρίζοντας.

"Ποιος είναι μέσα;" φώναξε μία βαριά αντρική φωνή. Ήταν η βραχνή, τραχιά φωνή του άντρα που με κυνηγούσε. Η εικόνα του ήρθε στο μυαλό μου. Η έντονη ουλή του και το τρομακτικό του βλέμμα. Ήθελα να του ορμήξω. Σιχαινόμουν το γεγονός ότι με τρομοκρατούσε. Σιχαινόμουν που ξέραμε ποιος ήταν, που βρισκόταν, ακόμα και πως τον έλεγαν θα ξέραμε, αλλά δεν μπορούσαμε να τον πιάσουμε. "Αν είσαι άντρας έλα να εδώ ρε!" 

Ασταθής φωνή, σίγουρα ήταν μεθυσμένος. 

"Μην κάθεσαι ακίνητη, πρέπει να προλάβουμε να μπούμε στο αμάξι πριν μας δει." η παλάμη του κύριου Στάνλεϊ τυλίχτηκε γύρω από το μπράτσο μου και με τράβηξε απαλά για να μην αποσπάσει από τις σκέψεις μου. 

Δεν άφησε ελεύθερη την λαβή του. Τον ευγνωμονούσα για αυτό. Αν δεν με τραβολογούσε θα είχα μείνει πίσω περιμένοντας τον αηδιαστικό άντρα να με βρει.

Και αν με έβρισκε τι θα έκανε; Ίσως θα έφτανε παραπέρα από την απειλή με το μαχαίρι. Ίσως αυτή τη φορά θα με μαχαίρωνε, ίσως θα έκανε και χειρότερα. Και αν ήθελε να με χρησιμοποιήσει; Είτε ενάντια στον Σεμπάστιαν, είτε για οποιοδήποτε προσωπικό του συμφέρον.