Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 59

"Την έχεις τη φωτογραφίας;" με ρώτησε πίνοντας μια μεγάλη γουλιά καφέ.

"Όχι, την κράτησε η μάνα μου. Αν και αν κρίνω από το πώς την κρατούσε, πιο πιθανό είναι η φωτογραφία να έχει μεταμορφωθεί σε παζλ. Ήταν αρκετά τσαντισμένη. Για αυτό αποφάσισα να έρθω, γιατί είδα πως ακόμη και ένα άτομο που σε συμπαθούσε πίστεψε τα χειρότερα για εσένα εξαιτίας αυτής της φωτογραφίας."

"Το έκανα όμως, Τζούλιετ. Τη χτύπησα εκείνη την ημέρα." παραδέχτηκε και ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει για λίγα δευτερόλεπτα. "Δεν έκανα τίποτα άλλο όμως. Ήμουν νευριασμένος που είχε ακουμπήσει εσένα, ήμουν θυμωμένος που φερόταν λες και η Αντζέλικα δεν ήταν τίποτα σε εκείνη. Δεν την σκότωσα όμως. Ελπίζω να το πιστεύεις αυτό."

"Σε πιστεύω," ψέλλισα "αλλά ξέρεις πως θα το πάρουν οι αστυνομικοί αν πέσει στα χέρια τους."

"Και για να μην συμβεί αυτό πρέπει εμείς να χωρίσουμε." σχολίασε σταυρώνοντας τα χέρια στο στήθος.

"Σύμφωνα με την Μπιάνκα." συμφώνησα και ακούμπησα την πλάτη μου στην καρέκλα στην οποία καθόμουν.

Κούνησε αρνητικά το κεφάλι του, κάνοντας την ίδια κίνηση που έκανα και εγώ. "Δεν μένω μακριά σου. Ούτε στα ψεύτικα."

"Και θα ρισκάρεις τα πάντα για αυτό;" αναρωτήθηκα εκνευρισμένη με το πείσμα του.

"Για εσένα, και ναι." ανασήκωσε τους ώμους του και βολεύτηκε καλύτερα στη θέση του. "Θα υποκύψεις στις κούφιες απειλές της Μπιάνκα;" καγχασε, αλλά βλέποντας πόσο ανέκφραστη ήμουν εγώ, σοβάρεψε και πάλι.

"Το χειρότερο είναι ότι είδα τον Κλέιτον σήμερα στην αυλή." είπα και εκείνος και η αδερφή μου γύρισαν να με κοιτάξουν ταυτόχρονα με γουρλωμένα ματιά.

"Ο Σατανάς και η Σκρόφα συνεργάζονται;" αναφώνησε η Οφηλία και ένα ελαφρό γελάκι ξέφυγε από τα χείλη μου. "Κάκος συνδυασμός αυτός."

"Τι θες να κάνω Τζούλιετ; Δεν γίνεται να μου τα λες αυτά χωρίς κάποιο σχέδιο."

"Πιστεύω απλά ότι ο Κλέιτον συνεργάζεται με την Μπιάνκα μόνο για να αποκτήσει την φωτογραφία. Τη χρειάζεται ως πηγή. Εκείνη απλά το εκμεταλλευεται για να μας χωρίσει. Οπότε είτε χωρίσουμε είτε όχι εκείνος πάλι θα σε κυνηγήσει." έκανα μια μικρή παύση ξέροντας πόσο δύσκολο θα ήταν να υλοποιηθεί το σχέδιο που είχα στο νου μου. "Ίσως πρέπει να λήψεις λίγο καιρό από την πόλη. Ισα ίσα μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα."