Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 55

"Όστιν, νομίζω υπερβάλεις." σχολίασα παρατηρώντας τον να περνάει από μπροστά μου ξανά και ξανά. Αυτές οι κοφτές διαδρομές του, από τη μία άκρη της τάξης στην άλλη, είχαν αρχίσει να με κουράζουν.

"Πως γίνεται να υπερβάλλω Τζούλιετ; Άρα είναι φυσιολογικό να το κάνεις μέσα στο σχολείο; Πίστευα πως δεν είχες αλλάξει τόσο. Μάλλον έκανα λάθος." σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου και με κοίταξε επικριτικά. 

"Πες το όνομα που έχεις στο νου σου." είπα απότομα χωρίς να δείξω πως το βλέμμα του με άγχωνε. Έκανε μία έκφραση απορίας προσποιούμενος πως δεν καταλάβαινε τι έλεγα. Ήξερε πολύ καλά, απλά δεν ήθελε να το παραδεχτεί. "Χαρακτήρισε μου το πως έγινα." Τοποθέτησα τα χέρια μου σταυρωτά στο στήθος, σταυρώνοντας και τα πόδια μου αμέσως μετά. Δεν θα υποχωρούσα τώρα, θα μου απαντούσε.

"Έγινες σαν... σαν..."

"Την Μπιάνκα;" ρώτησα και κάγχασε. "Σε αντίθεση με εκείνη δεν στέλνω, ούτε περιμένω γυμνές φωτογραφίες μες τη μέση της νύχτας." τα μάτια του γούρλωσαν αμέσως. Δεν το περίμενε αυτό.

"Πως ξέρεις εσύ κάτι τέτοιο;" Όχι Όστιν, δεν θα μου κάνεις τώρα ότι δεν γνωρίζεις τίποτα. "Και στην τελική, μην αλλάζεις τη συζήτηση."

" Όταν έχεις επισκέπτες καλό θα ήταν να κλείνεις τον υπολογιστή σου." χαμογέλασα ειρωνικά και σηκώθηκα από την θέση μου για να φύγω.

"Και εσύ καλό θα ήταν όταν σε φιλόξενούν να κοιτάς την δουλειά σου και όχι των άλλων." είπε επιθετικά και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να γελάσω.

"Μην προσπαθείς να το στρέψεις εναντίον μου. Δεν έχω νευριάσει καν μαζί σου. Απλά λυπάμαι για τις επιλογές σου." χασκογέλασα και συνέχισα το περπάτημα μου προς την πόρτα.

Το χέρι μου γραπωσε το μπράτσο μου και με γύρισε προς το μέρος του.

"Τότε η λύπηση μάλλον είναι αμοιβαία." είπε ο Όστιν όταν τράβηξα το χέρι μου μακριά του.

"Ευχαριστώ για την ενημέρωση." ειρωνεύτηκα βλέποντας τον να νευριάζει όλο και περισσότερο καθώς τα δευτερόλεπτα περνούσαν και η οπτική μας επαφή συνεχιζόταν.

Μου φαινόταν τόσο μικρός ξαφνικά, πιο μικρός απο ότι μου φαινόταν παλιά. Ήταν έξω από τα νερά του. Και οι δύο ήμασταν έξω από τα νερά μας.

Το πως το χειριζόταν ο καθένας ήταν διαφορετικό.

Εκείνος αυτή τη στιγμή γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης της Μπιάνκα για να την φέρει σε εμένα, αν και το σχέδιο της δεν φαινόταν να λειτουργεί όπως θα ήθελε.