Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 54

Η διαδρομή προς το σπίτι ήταν σιωπηλή.

Εγώ με τον Σεμπάστιαν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, ενώ ο πατέρας του οδηγούσε. Ο κύριος Στάνλεϊ δεν έβαλε μουσική ούτε προσπάθησε να ανοίξει κάποια συζήτηση.

Ούτε εμείς που βρισκόμασταν μόνοι πίσω προσπαθήσαμε να σπάσουμε την σιωπή που επικρατούσε μέσα στο αμάξι.

Απλά απολάμβανα την αγκαλιά του Σεμπάστιαν, το ελαφρύ χάδι του στον ώμο μου και τα απαλά φιλιά στο κούτελο.

Ήξερα πως σήμερα θα γυρνούσαμε στην πραγματικότητα.

Θα γυρνούσαμε στα κουτσομπολιά, στις κοροϊδίες, στον ανταγωνισμό, το δράμα...
Θα γυρνούσαμε στην διφορούμενη σχέση μας.

Το μπλέξιμο με την αστυνομία μας είχε αποσπάσει από τα προβλήματα που είχαν προηγηθεί.

Δεν είχαμε συζητήσει αν η συνεύρεση του με την Μπιάνκα θα μας επηρέαζε, που προφανώς και θα το έκανε. Δεν είχαμε συζητήσει για το τι σήμαινε εκείνη η φορά που πήγα σπίτι του πριν τον συλλάβουν.

Ήξερα πως ούτε εκείνος ήθελε να το συζητήσουμε, αλλά ήταν αναπόφευκτο. Δεν μπορούσαμε να προσποιηθούμε ότι τίποτα δεν είχε συμβεί. Ή μήπως μπορούσαμε;

"Που βρίσκεσαι Τζούλιετ;" με ρώτησε η Οφηλία χαμογελαστή. "Μην είσαι κατσούφα. Ο Σεμπάστιαν βγήκε από την φυλακή και εσύ κατάφερες να μην μείνεις από απουσίες. Ο κόσμος είναι καλύτερος από όσο νομίζεις." με χτύπησε ελαφρά στην πλάτη.

Ειρωνική. Όπως πάντα.

Τι σας έλεγα; Γυρίσαμε στην πραγματικότητα.

Κούμπωσα και το τελευταίο κουμπί του πουκαμίσου μου και αφού φόρεσα τις φλατ μπότες μου πήρα την τσάντα του σχολείου από το κρεβάτι και βγήκα από το δωμάτιο με προορισμό την κουζίνα.

Η μαμά είχε φτιάξει βαφλες και δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο τρόπο για να ξεκινήσει η μέρα.

Η Οφηλία και εγώ τις φάγαμε εντός ολίγων λεπτών και βγήκαμε μαζί από το σπίτι.

"Δεν θα σε πάει ο Άντριαν στο σχολείο;" την ρώτησα έκπληκτη όταν την είδα να στρίβει μαζί μου προς την κατηφόρα που οδηγούσε στην στάση του λεωφορείου.

"Θα πάει να πάρει τον Σεμπάστιαν μαζί σήμερα. Σε αντίθεση με εσένα δεν τον έχει δει καθόλου αυτές τις ημέρες." έσφιξα τα φρύδια μου στο σχολείο της και την κοίταξα μπερδεμένη. "Συγνώμη. Αυτό ακούστηκε κακό."