Mean girl's minion [Greek]

Κεφάλαιο 31

"Είσαι εντάξει για να έρθεις στο σχολείο;" τον ρώτησα όταν του έδωσα μια κούπα γεμάτη με ζεστό καφέ. Ήθελα να του φτιάξω κάτι να φάει, αλλά επέμενε πως δεν πεινούσε.

Ήμουν σίγουρη ότι δεν είχε φάει τίποτα χθες.

"Δεν υπάρχει λόγος, όπως φερόμουν παλιά θα φέρομαι και τώρα." είπε τριβοντας τα πρησμενα από τον ύπνο ματιά του. "Δεν έπρεπε να δεχτώ το κρεβάτι." σχολίασε τσιτωμένος όταν με είδε να τρίβω την πλάτη μου.

"Ουτε που να το σκέφτεσαι, είσαι τυχερός που δεν αρνήθηκες. Είμαι σίγουρη ότι δεν είχες όρεξη να τσακωθείς μαζί μου χθες." γράπωσα τα ρούχα που είχα βγάλει από την ντουλάπα μου και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο για να αλλάξω.

Όταν ξαναβγήκα πέτυχα την μάνα μου έξω από την πόρτα του δωματίου μου να μιλάει με τον Σεμπάστιαν χαμογελαστή. Όταν αντιλήφθηκε την παρουσία μου γύρισε προς το μέρος μου γελώντας. Με πλησίασε με γρήγορα βήματα και με ένα πονηρό χαμόγελο να τη στολίζει.

"Δεν ξέρω τι απέγινε ο Οστιν, αλλά το παιδί που είναι μέσα στο δωμάτιο... Μπράβο γλυκιά μου." γέλασα με το σχόλιο της και κομπλαρισμένη προσπαθούσα να βρω τι θα της απαντήσω. "Μη μου πεις, δεν κάνει να ξέρω. Και πάνω από όλα, δεν κάνει να μάθει ο πατέρας σου ότι βρίσκεται εδώ μέσα."

"Εγινε μαμά." της είπα στην προσπάθεια μου να ξεφύγω από αυτή την άβολη στιγμή. Νόμιζε ότι εγώ και εκείνος... Νόμιζε ότι ήμασταν μαζί.

Δεν την αδικούσα βέβαια. Αν έβλεπες στο δωμάτιο της κόρης σου ένα αγόρι με την εμφάνιση του Σεμπάστιαν, ημίγυμνο και ξαπλωμένος στο κρεβάτι της, το ίδιο θα πίστευες.

Μπήκα στο δωμάτιο σιωπηλή, κάνοντας του νόημα πως ήταν ώρα να φύγουμε. Σε λίγο θα ξυπνούσε ο πατέρας μου.

Μέσα σε δέκα λεπτά ήμασταν στην είσοδο και χαιρετούσαμε την μητέρα μου.

Η Οφηλία είχε φύγει νωρίτερα μαζι με τον Άντριαν με το αυτοκίνητο. Εκείνος είχε αφήσει εντελώς τις πρωινές διαδρομές για την Μπιάνκα και την αδερφή του και είχε αφοσιωθεί στην μεταφορά της δικής μου αδερφής.

"Μπορώ να πάρω το λεωφορείο." του είπα όταν είδα την μηχανή του στο πεζοδρόμιο δίπλα από το σπίτι μου.

"Μαζί μου θα έρθεις Τζούλιετ, αυτό δεν το διαπραγματευομαι και το ξέρεις." με εμπόδισε από το να προχωρήσω προς τον κεντρικό μπαίνοντας μπροστά μου. "Αλήθεια θέλω να συζητήσουμε Τζουλ."