Mean girl's minion [Greek]

Κεφαλαιο 1ο

Κατεβαίνω τις σκάλες βιαστικά. Παίρνω το τοστ στο στόμα και τρέχω μέσα στο σπίτι να βρω το κολιέ που μου ζήτησε η Μπιάνκα.

Στο κουτί του δεν είναι.

Στο γραφείο δεν είναι.

Κάτω από το αναθεματισμένο κρεβάτι μου δεν είναι.

Μα καλά το έφαγα και δε το καταλαβα;

"Τι στο καλο κάνεις;" Με ρώτησε η αδερφή μου καθώς έμπαινε στο δωμάτιο καθαρίζοντας τα μαύρα γυαλιά μυωπίας της.

*freeze*

Αυτή είναι η αδερφή μου, δίδυμη αδερφή για την ακρίβεια. Εμφανισιακά μπορώ να πω ότι μοιάζουμε αρκετά. Όμως η ομοιότητα αυτή σταματάει στα χαρακτηριστικά. Σε ασχολίες, ντύσιμο και απόψεις είμαστε τελείως αντίθετες.

Ανήκει στα φυτά του σχολείου, στους περιθωριοποιημένους, τους ανύπαρκτους. Η Μπιάνκα λέει πως αυτοί είναι οι κοινοί, αυτοί που δεν έχουν κάτι να αποδείξουν για τους εαυτούς τους γιατί πολύ απλά δεν είναι σαν εκείνη.

Το όνομα της αδερφής μου είναι Οφηλία, ναι όπως καταλάβατε και από το δικό μου όνομα οι γονείς μας λάτρευαν τον Σαίξπηρ. Έχω την αίσθηση πως, μάλιστα, είχαν γνωριστεί σε μία θεατρική παράσταση του Οθέλλο.

Η Οφηλία είναι σαΐνι στα μαθηματικά, κάτι που φυσικά είναι επίσης αντίθετο με εμένα. Ας μην αναλύσουμε την αγάπη της για ηλεκτρονικά παιχνίδια και φανταστικά βιβλία όπως ο άρχοντας των δαχτυλιδιών. Μα που βρίσκει το νόημα σε όλα αυτά;

Ένα κορίτσι στην ηλικία μας πρέπει να ξεφύλλιζει το Κοσμοπόλιταν και την Vogue όπως ένας Χριστιανός την Αγία Γραφή.

*unfreeze*

"Ψάχνω το χρυσό κολιέ με το δέντρο της ζωής." Της είπα τρώγοντας μια μπουκιά από το τοστ μου. Θα ορκιζόμουν πως θα μου καθόταν στον λαιμό αν συνέχιζα να γυρίζω το κεφάλι μου τόσες μοίρες για να ψάξω σε σημεία που κανείς δεν έχει φτάσει ποτέ ξανά σε αυτό το δωμάτιο.

"Ένα απλό κολιέ είναι Τζούλιετ, ηρέμησε." Ρόλλαρε τα μάτια της και έκατσε στο κρεβατι της με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος.

"Το χρειάζεται η Μπιάνκα." ήταν η μόνη μου απάντηση. Αυτή τη φορά. Αναποδογύρισα ολόκληρο το σακουλάκι με τα κολιέ μου με την ελπίδα να το έχω βάλει μαζί με όλα τα υπόλοιπα.

Την είδα να γυρνάει τα μάτια της σε κύκλο αγανακτισμένη. Της πέταξα ένα περσινό σχολικό τετράδιο πάνω της και με κοίταξα με έντονο νευριασμένο βλέμμα.