Without Doubt

Kabanata 27

Six years after

The hospital hallway was filled with busy people taking their ways unto their destinations. May ilang nagmamadali sa paglalakad at ang ilan ay paroon't parito.

Saniela smiled at some of the people greeting her. Mostly mga nurses at mga nag-reresidency din kagaya niya.

Binuksan niya ang isang kwarto at idinungaw ang ulo. Nasilip niya ang isang batang lalaki na nakaupo sa kama nito at nilalaro ang binigay niya ritong stuff toy na aso. Mag-isa lang ito at wala ang ina nito na nagbabantay sa bata. His mother may left to buy something for breakfast.

"Good morning." Bati niya at tuluyan ng pumasok sa loob. Mabilis na pumihit ito sa kanya at kita niya ang pagliliwanag ng mga mata nitong kulay berde.

"Doctor pretty! You're here!" Masigla nitong wika sa kanya.

Umupo siya sa kama nito kaharap ang bata at matamis na ngumiti. The kid stared up on her waiting for her to speak.

"How are you feeling? Are you being a good boy, Rustin?" tanong niya rito.

Rustin cheerfully nodded. "My breathing is okay same as my heartbeat. I don't feel any chest pain and look at my feet, they were not swollen anymore! I also eat fruits and vegetables!"

Lalo siyang napangiti.

"Very good! But let me still check your heartbeat, kiddo." Aniya matapos ay kinuha ang stethoscope na nakasabit sa leeg.

The fine beat of his heart sent a warm sensation through her. It was really nice to listen to someone's heartbeat.

"Good. Let's take some walk later, okay?"

"Okay!" masaya nitong sagot.

Pumihit ang busol ng pinto at iniluwal niyon ang ina ni Rustin. They share the same color of hair. Both of them were blondes, typical americanas.

"Good morning, Dra. Clemente. How's my son doing?" ngumiti ito sa kanya.

"He's good by now. Your son is really strong and obedient." Aniya.

May dala ang ginang na isang paperbag na sigurado siyang pagkain ang laman. Mrs. Miller prepared her son's breakfast while she watched.

"What's for today's breakfast, Mama?" na-e-excite na tanong ni Rustin.

"It's a cereal with bananas and raisins. And for your drink, I prepared a freshly pulp melon juice."

Napatango rin si Saniela sa narinig. Right choices of food. Mabuti nalang talaga at sinusunod ng mga ito ang mga bilin niya. Of course they need to.

"I'll go ahead to check on some other patients." Paalam niya.

"I'll see you later, Doctor pretty!"

Rustin Miller is an eight year-old bubbly kid who is diagnosed with valvular heart disease just four months ago. Isang buwan pa lang si Saniela noon na nagreresidency dito sa ospital ng UCSF Medical Center. Hindi maayos na nagfa-function ang mga valves nito sa puso kaya madalas itong makaramdam ng igsi sa paghinga, paninikip ng dibdib, at pumapalyang pagtibok ng puso na pwedeng tumungo sa pagkipot ng daluyan nito ng dugo sa puso pati na hindi maayos na pagsara ng puso nito.

Matapos niyang magrounds sa mga pasyente ay tumungo siya sa opisina. Naroon din ang iba niyang mga kasamahan na mga residents din. Tumungo siya sa mesa niya at nagcheck ng mga records ng mga pasyente.

"Good morning, Saniela!" bati sa kanya ng isang malapit na kasamahan na si Stacey. Three years na itong nagreresidency at ilang buwan nalang ay mauumpisahan na nito ang specialized training na aabutin ng tatlong taon bago maging isang ganap na cardiologist. Kung hindi lang siya tumigil ng isang taon ay kalebel na niya sana ito.