Unang Kabanata *

27.2K 567 146
                                    

Sulat

Usok ng sigarilyo ang bumalot sa malawak na hardin sa likod ng unibersidad. Kapwa nakaupo ang tatlong magkakaibigan sa sementadong upuan na may kalakihang lamesa sa gitna.

"Nakakatamad talagang pumasok." Sabi ni Lira at humithit sa hawak na sigarilyo. Abala naman sa paglalagay ng mascara sa mga pilik-mata si Heidi habang tahimik lang na nakaupo at naninigarilyo si Saniela.

"I couldn't agree for more. Ano kaya kung gumawa naman tayo ng iba? Ang tahimik, gusto kong mambulabog." Wika ni Heidi at humarap kay Lira upang makihithit ng sigarilyo.

"What? Do you have something in mind?" nagpalipat-lipat ang tingin sa kanila ni Lira.

"I always have something in my mind, Almira." Nagpakawala ng tawa si Heidi na sinundan naman ni Lira.

Saniela, however, smirked as she watches her two friends. Wala na talaga siyang ibang maituturing na kaibigan kundi ang dalawa lang na ito. They've been friends ever since first year high school and they were really different from others na kinakaibigan lang siya dahil sa mayaman ang pamilya niya.

She remembered how they'd met. It's the 2nd week of their sophomore year in high school, lunchbreak, mag-isa siyang pumunta ng canteen kasi wala naman siyang kaibigan. She didn't like those who were befriending her, mga plastik kasi. Kasalukuyan siyang um-o-order ng paborito niyang pasta ng may biglang sumingit sa pila sa unahan niya.

She got mad kaya sinabunutan niya ang babaeng sumingit sa kanya. Hindi naman nagpatalo ang babae at sinabunutan din siya. Wala man lang umawat hanggang sa may isa pang babae ang dumating at pinaghiwalay silang dalawa. To her shock, sinampal lang naman siya ng babaeng bagong dating.

She was astounded in her place, unable to move for a moment.

"Bakit mo inaaway si Heidi?!" mataray na tanong nito.

She composed herself before answering. Kating-kati na ang kamay niyang gumanti ng sampal pero pilit niyang kinakalma ang sarili.

"Siningitan lang naman ako ng kaibigan mo sa pila. How rude." She mocked.

"Hayaan mo na siya, Lira." pigil nito sa kaibigan na sasagutin pa sana si Saniela. Napa-irap siya sa hangin.

"Ako nga pala si Heidi, ito naman si Lira. Kanina lang din kami naging magkaibigan niyan, hihi." Saniela's forehead knotted and mouth gaped in bewilderment. Okay, what the hell happened?

"Simula ngayon magkaibigan na tayo, ha? Tara kain na tayo, kanina pa ako nagugutom." Wala na siyang nagawa ng hilain siya ng dalawa patungo sa isang lamesa. That's how they became friends. Noong una ay naiirita pa siya sa kanila pero nang lumaon ay nasanay na rin siya. They were not bad. In fact, marami pa nga silang pagkakapareho.

"We better turn off the CCTVs this time." Mahinang tawa ang pinakawalan niya ng sabihin ni Heidi ang balak.

"Leave it to me." Heidi winked.

The next early morning, Lira's busy putting either cockroaches or worms in the lockers. Mabilis ang kanyang mga galaw habang lumilingon sa paligid dahil baka may makahuli sa kanya. A naughty smirk was evident on her face. Mabuti nalang at wala pang mga estudyanteng pumapasok. Masyado pang maaga.

Heidi's busy vandalizing. Sa malaking pader sa pinakamalaking building ng University nila, she painted a huge red font saying IF YOU THINK THIS IS BAD, YOU SHOULD SEE WHAT OUR GOVERNMENT IS UP TO.

On the other hand, Saniela's adjusting their university's big clock, 1 hour in advance.

She checked the time on her phone, it's 5:48 in the morning. Sinilip niya ang gate kung may guard ng nagbabantay. Luckily, wala pa. Mabilis niyang sinuot ang hood ng jacket niya at inakyat ang hindi kataasang gate. Nilingon pa niya ng isang beses ang University at lakad-takbong tinungo ang kotse ni Lira.

Without DoubtTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon