A Fangirl's Fantasy

14: The Newbie

Nakaabot pa ako. Pagkalabas 'ko ng unit ay saktong papasok na ng elevator si Yildeen. Nagmadali na rin ako para makaabot sa elevator bago pa iyon magsara and I succeed! Nginitian 'ko pa siya pagkakita niya sa akin. Pero mukhang hindi niya nagustuhan 'yung makita ako.

I know, i know. That we shouldn't see each other for a while, pero hanggang saan naman 'yung 'a while' na 'yon? I'm in a hurry. Hindi ako pwedeng magtagal dito.

"Good Morning!"

Inangat 'ko ang dala dala 'kong breakfast para sa kaniya. I made him pancakes, naisip 'ko kasi na baka nagmamadali siya sa pagpunta sa taping niya na nakalimutan niya ng magbreakfast.

Ang akala 'ko'y tatanggapin niya ay nilayo niya lang pala sa kaniya 'yung inaabot 'ko, "Nakapag-umagahan na ako."

"Edi.. Mamaya mo na lang kainin. Kunin mo na, -- " hinarap niya ako. "Look, sinusundan mo ba ako?"

"Huh? Bakit naman kita susundan? E, sadya naman na lagi mo akong sinasama sa mga taping mo?" Ngumisi ako kahit pa na sobrang sama na ng tingin niya sa akin.

Dahil lang sa nanyari kagabi ay sobrang laki ng ipinagbago niya. He became cold. Asan na 'yung Yildeen na mabait? Warm-hearted, gentle? He's back. Ang totoong Yildeen na kilala 'ko sa real world ay Cold pero mabait. Pero siya.. He's just cold. At hindi na siya mukhang mabait sa paningin 'ko.

I'm sorry if I have to do this.

Nagbukas ang elevator sa 5th floor. My eyes widened when a guy throw himself inside the elevator at mabilis na isinara iyon. Napatitig ako sa kaniya sandali. What's wrong with him? May humahabol ba sa kaniya?

Inabot 'ko kay Yildeen ng may diin 'yung dala 'kong tupperware kaya nabigla rin siya at napakapit sa tupperware. Lumuhod ako para lapitan iyong lalaki. Whew.. He looks handsome.

Ah, no. He's handsome nga talaga! Shocks. 'Yung ayos ng buhok niya? It's so messy, yet, parang normal na talaga iyon sa kaniya. Bibihira na lang ang lalaking gwapo sa magulong buhok. Wow. I tapped his shoulder at napaangat siya ng tingin sa akin and at the same time, napaatras siya.

Para siyang takas sa mental at takot sa mga taong nakakasalamuha niya. Kumunot ang noo 'ko. He's saying something.

I leaned forward para marinig 'ko ang binubulong niya. Mas nagulat pa ako no'ng marinig 'ko na, "This isn't where I live. This isn't real. This is not my world. This is not.."

Bahagya akong tumumba nang itulak niya ako ng sobrang lakas at siya naman itong nakatayo. Grabe! Ako na nga itong nagaalala para sa kaniya siya pa itong may ganang manulak?!

"What is your problem?!" Kinwelyuhan siya ni Yildeen kaya kahit masakit ang pagka kabagsak 'ko ay pinilit 'kong tumayo para paglayuin silang dalawa. "Sagot!"

"I'll pass. Next time na lang ako sasama sa'yo," i said to Yildeen kaya nabaling tingin niya sa akin. "I think he needs my help. Magkakaintindihan kami -- "

"Magkakaintindihan? Magkakilala kayo?"

"Well, not really but -- "