A Fangirl's Fantasy

24: Life and Death

“Yildeen, please, nasasaktan ako - ah.” umuntog 'yung likod 'ko sa sasakyan. Buti na lang at hindi nag ingay 'yung sasakyan.

Hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya. Hinihilot 'ko 'yung kamay 'ko dahil sa sakit ng kapit niya sa akin kanina. Alam 'kong sobrang nakakatakot na ang tingin niya sa akin kaya nga hindi ako nag aangat ng tingin, e. Takot ako sa mga matang hindi maipaliwanag. Hindi 'ko kayang makipag titigan ng masama sa iba.

I'll just end up crying if did.

Hindi 'ko rin alam kung paano magsisimula. Hindi 'ko rin alam kung saan ako magsisimula. What did I do wrong?! If this is about last night, i'm not sorry for that! Because first of all, was I the one who disturbed him? No! It was Bria!

Kaya ano itong ikinagagalit niya na nagagawa pa niya akong saktan? Dmn it.

“I'm confused, frustrated, and furious! Do you know that, Mel? I keep hearing things from you and when I ask you, you always pretend as if you didn't say anything to yourself and to me! Do you get that?!”

My eyebrows furrowed. What is he talking about now? Anong ibig niyang sabihin do'n? Do I look like I'm backstabbing him? Kung pamba-backstab na lahat ng sinasabi 'kong tungkol sa kaniya halimbawa na lang ay gusto 'ko siya, dapat 'ko bang ikahingi ng sorry sa kaniya iyon? Hindi 'ko siya maintindihan.

Hindi siya mapakali sa kinatatayuan niya, minsan ay napapasabunot siya sa sarili sa sobrang inis niya. “Another. What the hell happened to you last night? There are two persons who called me last night and they are both searching for you. Mel, what is happening to you?! Magre-rebelde ka na lang dinadamay mo pa ako!”

I slapped him - really hard. For a while, let me forget he's an idol - that he is my idol because right now.. There is no idol who hurts his fans like that.

Pinigilan 'ko ang luha 'kong makakawala. Instead, ay sinamaan 'ko siya ng tingin. Gulat ang ekspresyon sa kaniyang mukha kaya nagawa 'kong labanan ang titigan namin.

“Sino ba may sabi sa'yong mag alala ka? Na hanapin mo ako? Na sayangin mo ang oras mo sa paghahanap sa akin? Ako ba? Ha? I'm trying my best here, Yildeen! As much as possible, as much as I want to! Gustong gusto 'kong lumayo sa'yo. If only I can explain further, gagawin 'ko! You don't know what's happening to me right now, Yildeen. You'll never know.”

Napapikit ako nang mariin no'ng suntukin niya ang windshield na pinagsasandalan 'ko. Good thing hindi siya nabasag but I heard a small crack. Did he do that to shut me up? Can't I speak for myself man lang?!

Hindi nga pala dapat ako nagagalit ngayon. Hindi 'ko pala dapat siya galitin lalo. Dahil kapag nanyari 'yon, i'll be stuck in here forever. Ah, no. I'll disappear if that happens. I need to follow the remaining months from my real world and not here.

Kung dito ay marami pa akong oras, duon ay wala na. Kaya kumalma ka na, Melanie. Please, pawiin mo ang galit mo at huwag mo na lang siyang patulan. Tsk, bakit ba ngayon 'ko lang 'to naisip?

Tumungo ako, “S-sorry lung ginalit kita..” yumukom kamao 'ko. “Hindi na mauulit.”

Nagsimula na akong maglakad no'ng higitin niya ako pabalik at sinandal. Napapikit ako no'ng bigla niyang ilapit ang mukha niya sa akin. What the hell. Anong gagawin niya sa akin? Ano na? What's next?