A Fangirl's Fantasy

34: The Plan

“Hayaan mo akong makasama siya kahit sandaling panahon lang. Pangako. Sandaling panahon lang..”

Pero walang lumabas na boses sa akin. Hindi 'ko natuloy na sabihin iyon sa kaniya dahil sa biglang bukas ng elevator at mabuti na lang at si Rusell lang ang lumabas. Dahil kung si Yildeen 'yon? Malamang ay naglabas na siya ng hinanakit kay Bria dahil sa akala niyang si Bria ang may kasalanan ng lahat.

Pero hindi naman talaga lahat.

Napapunas ako ng luha at gayundin kay Bria na tumayo na at may pahuli pang sinabi sa akin. “Save me, Mel. I'm begging you..” after no'n ay tumalikod na siya at nilagpasan si Rusell.

“Save me, Mel. I'm begging you..” Nasa panaginip 'ko 'yon, a? Hindi kaya magkatotoo lahat ng panaginip 'ko?

“Melanie, don't leave me.”

“Please.. stay.”

“I'm sorry.”

“Parang awa mo na, ipaubaya mo na sa akin 'to!”

“Save me, Mel. I'm begging you.”

“You're back.”

Saktong paglapit ni Rusell ay nanghina ang tuhod 'ko na agad rin naman niya akong nasalo. Sinubukan niya akong ipasok sa loob ng unit para magpahiga pero tumanggi ako. If i'll stay inside, baka kung ano na ang magawa 'ko sa sarili 'ko. I need soeone to accompany me. I need someone to look after me.

“What did you and Bria talked about?” pinabayaan 'ko na 'yung luhang agos na agos na sa mukha 'ko. Tiningnan 'ko siya sandali saka sa daan pagkalabas namin ng elevator sa ground floor.

***

“We've been sitting in here for half an hour. When will you start talking?”

Inubos 'ko na ang pagkain 'ko at nagpunas ng luha dahil hindi na siya masarap sa panlasa sa pagkaing nakakain 'ko. I stared outside the convenience store. Nakaupo kami kaharap ang labas, diretso lang ang tingin 'ko duon habang siya ay hindi mapakali kakahintay sa sasabihin 'ko.

“Mel, - ”

“Sandali lang.” hindi 'ko pa alam kung saan ako magsisimula. Hindi 'ko alam kung paano 'ko tutuldukan ang mga desisyon 'ko.

I am doing this for my family. Bakit kailangan 'kong magdalawang isip? Malito? Mag alala sa kalagayan ng iba kung parte lang naman sila sa panaginip 'ko? Oras na magising ako sa katotohanan, makakalimutan 'ko ang lahat.

Nagbago na ang isip 'ko.. hindi 'ko pipiliin na gawin itong memorya sa pag gising 'ko. I will never choose this as my memory rather i'll choose this as part of my dream while i am in coma! Hindi kakayanin ng puso 'ko kung maalala 'ko ang buong detalye sa oras ng pag gising 'ko. Hindi talaga..

“How long did you know Bria?” i started asking first.

He immidiately answered, “Sing tagal nang pananatili niya dito.”

“Matagal tagal na rin pala..” i bit my lower lip. Humigpit ang hawak 'ko sa iniinom 'ko, buti na lang at ubos na.

“But nothing special happened between us. Like, we didn't become friends. Ikaw lang yata ang kaibigan ni Elise na naka close 'ko. Maybe because you're lost in this world and i'm just doing Elise's favor. But then.. you're now a friend to me.”