22. bölüm

2.3K 194 177
                                    

Camille odaya daldığı gibi yanıma gelip boynuma atlamıştı.

"Sonunda doğru kararı verdin."

Benden uzaklaştığı zaman hafifçe gülümsemiştim.

"Annen çoktan düğün hazırlıklarına başlamış durumda. Her şey mükemmel olacak."

"Öyle olmasını umuyorum."

Bunu dememle dudaklarıma yapışması bir olmuştu. Ondan ışık hızında uzaklaşıp şaşkınca yüzüne baktım.

Kırılmış bir halde beni süzüp bir adım geriye çekildi.

"Ben... şey..."

"Yanlış bir zaman oldu Camille, bence ikimizin de bu kısım için zamana ihtiyacı var. Seni hala arkadaş olarak görüyorum."

"Farkındayım, o zaman neden evliliği kabul ettin?"

"Sonuç olarak bu gerçekleşecekti ve kaçmanın bir anlamı yoktu değil mi?"

"Böyle diyerek kalbimi kırıyorsun." Dediğinde ona yaklaşıp elimi yüzünde dolaştırdım.

"Söz veriyorum kalbini kırmamak için her şeyi yapacağım Camille, ama şu an için cinsel herhangi bir şeye hazır değilim. Bana zaman ver olur mu?"

Başını sallayıp hafifçe gülümsedi. Bende o sıra yatağıma yönelip yatağa uzandım.

"Sana sarılıp uyuyabilir miyim peki?"

"Bunu normalde de yapıyoruz zaten."

"Bu seferki daha farklı hissettirecek."

Başımı onaylar şekilde sallayıp onun yanıma gelmesini bekledim. Sonrasında kolumu yana uzattım ve Camille'in kolumun üstüne başını koymasına izin verdim.

"Bu çok tuhaf geliyor. Yani ne kadar zamandır seninle evlenme hayali kuruyorum Mags, ama sanki bir şeyler yanlış gibi geliyor."

Buradaki her şey her noktasına kadar yanlıştı. Ve ben ikimizi de koskoca bir yanlışa sürüklüyordum.

Ama bu şekilde hem kendimi cezalandıracaktım hem de ailemi memnun edecektim. Bence, acı çekmek için güzel bir yoldu.

...

"Bunu yaptığına inanamıyorum." Diyerek odaya daldı Catarina. Camille ile aynı anda yerimizden sıçramıştık. "Kafayı mi yedin sen Magnus? Evlenmeyi kabul etmek de ne demek oluyor?"

"Kararlarıma karışma Cat!"

"Ben senin kararlarına ne zaman karıştım gerizekalı. Ama kendi kendini yakmana da izin vermeyeceğim."

"Benimle evlenmesine neden bu kadar karşısın anlamıyorum." Dedi Camille sinirle. "O kadar mı berbat birisiyim."

"Sadece körsün! O seni sevmiyor ve hiçbir zaman sevmeyecek Camille. Cidden bunu yapmak istiyor musun?"

"Evet istiyorum çünkü zamanla beni sevecek."

"Cidden körsün sen!"

"Cat yeter çık odamdan. Hemen!"

"Ne halin varsa gör be! Bıktım senin arkanı toplamaktan. Ama şu kadar söylüyorum, onunla evlenirsen beni tamamen unut. Ne senin parabatain olmaya devam ederim ne de arkanı kollamaya. Tek başına kalırsın."

"Teşekkür ederim." Dedim yutkunmaya çalışarak. "Sen de kabul ediyorsun senden başka kimsem olmadığını. Ve yine teşekkür ederim, bunu bildiğin halde beni bununla tehdit ediyorsun. Teşekkür ederim Catarina, en büyük korkumla baş başa bıraktığın için beni. Onunla evleneceğim ve... istersen beni bırakabilirsin. Zaten sana her zaman yük oldum öyle değil mi?"

Another WorldHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin