-Alnair 💜💜
Multi mükemmel 😍😍
Alec'le cidden ne yapacağımızı bilmiyorduk. Dün geceden beri ikimiz de uyuyamamıştık.
"Babanı nasıl ikna edeceğiz Alec?"
"Cidden şu an aklıma hiçbir şey gelmiyor Mags... Sana zarar vermek isterse diye endişe ediyorum."
"Bunu yapacağını sanmıyorum, yani sanki daha karışık planlar yapacak gibi duruyor."
"Bu da beni daha çok korkutuyor. Biliyor musun, babam anneme kendisini bir melek olarak tanıtmış. Gerçi pek de yalan sayılmaz, düşmeden önce bir melekmiş."
"Yani... baban annenle bu şekilde mi ilişki yaşamış."
"Hem de 3 kez. Tuhaf değil mi? Kendisini melek olarak tanıtırıyor ve aynı kadından 3 tane çocuk yapıyor. Annem bizim özel güçlerimiz olmasına bu yüzden şaşırmamış hiç. Çünkü melek çocuğu olduğumuzu sanmış."
"Baban gerçek bir şeytan." Dedim gülmeye çalışarak.
"Max doğduktan sonra babam gelmemeye başladı. Yani, bazen geliyordu ve ne durumdayız bakıyordu. Max doğduktan sonra annem de çok değişti. Daha farklıydı. Sonradan anladık, babam ona şeytan olduğunu söylemiş. Bilirsin, şeytanlar acı çeken insanları severler. Annem üç çocuğunun da şeytanın çocuğu olduğunu öğrenince psikolojik olarak çökmüştü. Ama bize olan tavırları hiçbir zaman değişmedi. Bize her zaman bir meleğin çocuğu olduğumuzu söyleyip durdu ve haklıydı da. Ama melek olan kendisiydi. Dünya üstündeki belki de en iyi anneydi. Ve biz... ölümsüz olduğumuzu öğrendiğimiz zaman annem mutlu olmuştu. En azından çocuklarımın ölümünü görmeyeceğim hiçbir şekilde demişti ama biz onunkini gördük. Hayatımda yaşadığım en büyük yıkımdı ama bana öğrettiği bir şey varsa o da ölümlüler eninde sonunda seni terk ediyor. Belki de bu yüzden senden uzak durmuşumdur."
"Annen harika birisiymiş Alec. Üçünüzü de büyütmek için elinden geleni yapmış."
"Ama ölmemeliydi. Belki o yaşıyor olsa ben babamın etkisine bu kadar girmeyecektim. Annem karşımda olsa ve yaptığım şeyleri bilse benden nefret ederdi belki de."
"Sanmıyorum, annen seni her şekilde severdi Alec. Bu kadar güçlü olduğun için seninle gurur duyardı."
"Benimle gurur duyacağı tek konu sensin." Deyip bana yaklaştı. "Biliyor musun, Izzy anneme çok benziyor. Her yönüyle aynı annem. Bende babama benziyorum. Sinirlenince gözüm dönüyor ve bu kanımda babamın kanının olmasıyla alakalı. Izzy daha kontrollü. Max de ikimizin tam ortasıydı. Hırslı ama iyi niyetli. Belki de yanlış Ligthwood ölmüştür ne dersin?"
"Saçmalama derim tabii ki! Senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu cidden? Sen ölsen bana ne olacaktı peki söyler misin bana? Camille ile evlenip hayatımı berbat edecektim. Albert denen o adam yaşamaya devam edecekti. Gerçek babamla hiç tanışmayacaktım. Annem hastalığı yüzünden belki de..."
Cümlenin devamını getirememiştim.
"Alec senden niye vazgeçemiyorum sanıyorsun." Deyip ona iyice yaklaştım. "Niye uzak duramıyorum, niye her yaptığını affediyorum sence? Evden kovman ya da kolumu kırman... evet canımı yakıyor ama senden uzak olmak daha çok canımı yakıyor benim. Senin bana yaptığın şeylerin hayatımı ne kadar düzenlediğine bir bakar mısın? Senin sayende yaşıyorum ben. Bunu lütfen aklından çıkarma. Sen olmasam ben de olmazdım."
Yüzünü yavaşça okşarken elimi tuttu ve elime küçük bir öpücük bıraktı.
"Asıl sen bende çok fazla şey değiştirdin." Deyip elimi tekrar yüzüne çıkardı. "Seni çok seviyorum Magnus. Anlatılamayacak kadar çok. Öyle ki babamı bile karşıma alabilirim. Yapamam sandım, karşısına çıkamam sandım ama yanılmışım. Sen buna her şekilde değersin."
