παρτ 2

556 20 1
                                    

Ξυπνάω το πρωί με νεύρα και μαντέψτε ποιος με έκανε έτσι. Αυτός ο ... αν Ναι. Ο ΗΛΊΑΣ!
Σηκώνομαι, ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω. Τρώω και φεύγω. Μόλις βγαίνω έξω από την αυλή βλέπω ένα φορτηγό να ξεφορτώνει κάτι έπιπλα.

Δεν Μπορεί! Ο Ηλίας είναι Αυτός;! Αυτός θα μένει απέναντι μου;! Δεν γίνεται! Πάω να φύγω αλλά με φωνάζει.

Ηλίας- Επ Σάρα! Πλέον θα είμαστε γείτονες!

Σάρα- Γιούπι... Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι..., μα καλα, που εμαθε αυτος το ονομα μου; Ε καλα. Δεν θα κατσω να σκάσω.

Ηλίας- Δεν φαίνεται ξέρεις... Έλα..  Δεν χαίρεσαι ούτε λιγο;, μου κάνει ναζιάρικα.

Σάρα- Μα Ναι! Δεν με βλέπεις Πετάω από την χαρά μου!, λέω σαρκαστικά
Δεν θα χαλάσει η μέρα μου εξαιτίας του πάλι. Ηρέμησε Σάρα.

Βλέπω την ώρα στο κινητό. 8:17;! Δεν το πιστεύω!

Σάρα- Όχι ρε γαμώτο! Άργησα!

Ηλίας- Αργήσαμε θες να πεις..., λέει καθώς με πλησιάζει.

Σάρα- Βασικά φίλε μου για εσένα χέστηκα

Ηλίας- Είσαι πολύ κακιά... Μου αρέσει αυτό , λέει και η φωνή του γίνεται υπερβολικά ελκυστική και χαλαρωτική. Τι λέω Χριστέ μου;! Έλεος!

Σάρα- Τι θα γίνει; Θα πάμε σχολείο ή θα μείνουμε εδώ να στεκόμαστε σαν τα βαμμένα;, λέω αφού είχε περάσει ένα πεντάλεπτο από όταν σταματήσαμε να μιλάμε.

Ηλίας- Γιατί σε καίει τόσο να πάμε στο σχολείο; Δεν περνάς καλά μαζί μου;

Σάρα- Θες να απαντήσω ειλικρινά; Όχι. Βασικά δεν σε πάω καθόλου. Μου σπας τα νεύρα και μόνο που σε βλέπω.  Σου φτάνει η απαντηση;

Ηλίας- Ναι... Νομίζω τώρα ολοκληρώθηκε σαν άτομο., λέει και με κοιτάει χαμογελώντας ηλίθια.

Σάρα- Πάμε τώρα; Δεν θέλω να ξεκινήσω με απουσίες φέτος.  Πάλι...

Ηλιας- Παλι; Ουάου! Κοπελιά Δεν στο είχα! Εσύ κακό κοριτσι;

Σαρα- Πρόσεχε γιατί μπορώ να γίνω και χειρότερη!

Ηλιας- Καλά... Ηρέμησε τώρα γιατί αυτό το κοντό σώμα δεν αντέχει τόσο θυμό, λέει και γελάει. Γελάει ο βλάκας! Με λέει κοντή και Γελάει!

Όχι Σάρα.  Ηρέμησε. Είναι ένας βλάκας που θα βαρεθεί και θα φύγει από στιγμή σε στιγμή! Απλά κάνε υπομονή.

Φτάσαμε στο σχολείο και η Νικόλ με κοιτούσε σαν να είναι εξωγήινος.
Σαρα- Τι έπαθες καλε; Γη καλεί
Νικόλ!, λέω και κουνάω το χέρι μου μπροστά από το πρόσωπο της.

Σ'αγαπώ και δεν το ξέρειςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora