Σ'αγαπώ και δεν το ξέρεις

παρτ 14

Ήρθαν το απόγευμα τα παιδιά και με είδαν σε χάλια μαύρα.

Ηλιας- Τι επαθες; Έκλαιγες;

Σαρα- Όχι... λέω και σκουπίζω τα μάτια μου.

Νικολ- Ξέρεις πως αν σκουπίζεις τα μάτια σου όταν σου κάνουν τέτοια είδους ερώτηση σημαίνει πως έκλαιγες, ετσι;

Σαρα- Καλά! Έκλαιγα!

Νικολ- Έμαθες τα νέα ε;

Σαρα- Ναι. Νικολ! Φοβάμαι!

Ηλιας- Μην φοβάσαι... Όλα καλά θα πάνε... λέει και με πλησιάζει. Ακουμπάει το μέτωπο του στο δικό μου και με κοιτάει μέσα στα μάτια.

Ηλιας- Θα μείνω εδώ και θα σε βοηθήσω σε ότι χρειαστείς.

Η Νικόλ να είναι έτοιμη να δακρύσει από την σκηνή και εγώ να αρχίζω να κλαίω. Μου σκούπισε τα δάκρυα και με φίλησε στο μέτωπο. Ηρέμησα και τον αγκάλιασα.

................

Πέρασαν 3 μήνες και οι θεραπείες πήγαιναν πολύ καλά. Ο Ηλίας ήταν μαζί μου κάθε απόγευμα τις καθημερινές και τα σαββατοκύριακα όλη μέρα. Είχε πολύ πλάκα γιατί προσπαθούσα να σταθώ και έπεφτα πάνω του. Δεν του ξέφυγα ούτε μια φορά.
Όμως τώρα έρχεται πιο αραιά. Μια με δύο φορές την εβδομάδα. Να δεις που θα έχει βρει καμία γκόμενά και θα με ξεχάσει. Για το μόνο που χαίρομαι τώρα είναι πως το σχολείο έστειλε καθηγητή και μου κάνει ιδιαίτερα. Ευτυχώς δεν θα μείνω! Αλλά η σκέψη του Ηλία δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου! Θέλω να κλάψω αλλά Όχι, δεν το αξίζει!

Σαρα- Νοσοκόμα! Θέλω τις πατερίτσες!

Νοσοκομα- Έρχομαι σε λίγο!
............

Περπατάω στον διάδρομο και σκέφτομαι πως έχει να με φιλήσει πολύ καιρό. Αυτό μάλλον σημαίνει πως με βαρέθηκε. Κι εγώ σαν την ηλίθια κάθομαι και τον σκέφτομαι. Αυτό δεν νομίζω να θεωρείτε πλέον "κρας". Ούτε ενθουσιασμός. Μου αρέσει πραγματικά. Έρωτας και αγάπη δεν είναι. Ακόμα δηλαδή...

Βγαίνω έξω αλλά βρέχει. Δεν με νοιάζει. Έχω καιρό να βγω από το νοσοκομείο. Όπα! Βλέπω δύο σκιές στο βάθος. Πλησιάζω να δω και είναι ο Ηλίας και... Μια κοπέλα.... Ναι. Όπως το φαντάστηκα! Με ξέχασε! Με βαρέθηκε! Παίζει μαζί μου! Και το ηλίθιο αυτό παιχνίδι μου αρέσει! Δηλαδή τόσα αγόρια κι εγώ βρήκα να πέσω σε αυτό το μαλακισμένο! Που αλλάζει τις κοπέλες σαν τα πουκάμισα! Γαμώτο Ηλία!

Σαρα- Έτσι είσαι ρε;! του φωνάζω και με βλέπει με γουρλωμένα μάτια.

Ηλιας- Όχι Σαρα!