Σ'αγαπώ και δεν το ξέρεις

παρτ 11

Σαρα- Ξέρω ότι κλαις...

Ηλίας- Σκάσε! Εγώ δεν κλαίω!

Σαρα- Καλά... Να σε δω τοτε;

Ηλιας- Όχι!

Πιάνω το πρόσωπο του και το γυρνάω για να με βλέπει. Έχει κλείσει τα μάτια του αλλά η βλεφαρίδες του είναι υγρές. Ένα δάκρυ του ξεφεύγει.

Πιάνει το χέρι μου και με βάζει να του σκουπίζω το μάγουλο. Τόσο cute! Τον σκουπίζω και του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.

Σαρα- Είσαι εντάξει τωρα;

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.

Ηλιας- Μην με αντιμετωπίζεις σαν μικρό παιδί... λέει παραπονιάρικα.

Σαρα- Χαχα! Καλά άντρα!
Τον χτυπάω στον ώμο και ξεφεύγω από την αγκαλιά του.

Σαρα- Πρέπει να κινηθείς τώρα όμως...

Ηλιας- Κι εσύ. Μείνε εδώ.

Σαρα- Δίπλα είναι το σπίτι μου, γιατί να μείνω εδω;

Ηλιας- Ακριβώς! Δίπλα είναι το σπίτι σου όποτε τι εδώ τι εκεί!

Σαρα- Έχω τα πράγματα μου εκεί. Αύριο έχουμε σχολείο! Το ξεχασες;

Ηλιας- Μου δίνεις λίγο τα κλειδιά σου;

Τον κοιτάω απορημένη και τον βλέπω που βρίσκει τα κλειδιά στο τραπεζάκι. Τα παίρνει και πάει στο σπίτι μου. Τον κοιτάω από το παράθυρο που βγαίνει με την σχολική τσάντα και κάτι ρούχα.

Σαρα- Πας καλά παιδί μου; του λέω μόλις μπαίνει στο σπίτι.

Ηλιας- Τι; Απλά σου έφερα τα ρούχα και τα βιβλία! Τίποτα κακο!

Σαρα- Θα με τρελάνεις εσύ! λέω πιάνοντας το κεφάλι μου και άρχισα να γελάω.

Γέλασε και αυτός. Αυτό το χαμόγελο και το γέλιο του... Τον κοιτούσα και αφαιρέθηκα καθώς άκουγα τον ήχο του γέλιου του. Τόσο μελωδικό και γαλήνιο...

Ηλιας- Εμ... Σαρα; Όλα καλα;

Επανέρχομαι στην πραγματικότητα και τον βλέπω μπροστά μου. Και μάλιστα πολύ πολύ κοντά μου. Τον σπρώχνω.

Σαρα- Καλά Είμαι! Πάμε για ύπνο τωρα; Είναι κουρασμένη!
Λέω και τρέχω προς το δωμάτιο του. Δύο χέρια με πιάνουν από την μέση και με σηκώνουν στους όμως του.

Σαρα- αααα! Κατέβασε με! Φοβάμαι! Θα πέσω!

Ηλιας- Μην φοβάσαι σε κρατάω! λέει και τρέχει μέσα στο δωμάτιο.

Με ρίχνει στο κρεβάτι και ξαπλώνει δίπλα μου. Γυρνάει και με βλέπει που κοιτάω το ταβάνι.