παρτ 33

256 12 0
                                    

Σαρα- Ηλία γαμω! Που εισαι;!

Δύο χέρια με κλειδώνουν πάνω σε ένα σώμα. Με τραβάνε προς μια μη προβλέψιμη κατεύθυνση και σε κλάσματα δευτερολέπτου τα πόδια μου γίνονται μούσκεμα από το παγωμένο νερό της θάλασσας.

Σαρα- Ααα! Κρύο! στριγγλιζω και πετάγομαι πάνω του σαν ελατήριο.

Ηλιας- Σαρα! Θα πέσω! Κατέβα!

Σαρα- Ούτε που να το σκέφτεσαι! Το νερό είναι παγωμένο!

Ηλιας- Έλα ρε Σαρα! προσπαθεί να με κατεβάσει αλλά έχω γατζωθει κυριολεκτικά.

Ηλιας- Μου αρέσει που με αγκαλιάζεις τόσο σφιχτά... λέει και χαλαρώνω τα χέρια μου.

Με σπρώχνει με δύναμη και πέφτω στο νερό! Ολόκληρη! Ούτε καν στα πόδια!

Σαρα- Πας καλά αγόρι μου;!

Δεν προλαβαίνω να σηκωθώ και πέφτει πάνω μου.

Σαρα- Σήκω! Είναι Κρύο!

Ηλιας- Ναι... Δεν υπάρχει περίπτωση.

Σαρα- Δεν κάνει! Είμαι στις μέρες μου!

Ηλιας- Τι εννοεις;

Πόσο μυαλό θέλει για να το καταλαβει;! Με τόσες γκομενες δεν έμαθε τιποτα;!

Σαρα- Έχω... Περίοδο...

Ηλιας- Χαχαχαχα!

Σαρα- Τι γελάς ρε μαλακισμένο;!

Ηλιας- Είσαι σοβαρή τωρα;! Και γιατί δεν μου το είπες πιο πριν;!

Σαρα- Ναι έλα ντε. Α κάτσε. Που θες να ξέρω ότι θα με φέρεις χειμωνιάτικα στην θάλασσα και θα με πετάξεις μεσα;!

Ηλιας- Χαχαχα σταματά! Το στομάχι μου!

Σαρα- Μην γελάς γαμώτο σου!

Ηλιας- Οκ σόρρυ. Σήκω να φύγουμε γιατί θα κρυώσεις.

Σαρα- Ευχαριστώ που με σκέφτεσαι κιόλας!

Ηλιας- Σοβαρά Τώρα. Δεν σταματάς ποτέ να γκρινιάζεις;

Σαρα- Όχι!

Σηκώνεται και με βοηθάει να σηκωθώ κι εγώ. Αμέσως αρχίζει να μου πετάει νερό.

Σαρα- Σταματά! Κρυώνω!

Ηλιας- Δεν σε έφερα εδώ για το τιποτα!

Συνεχίζει να με μουσκευει μανιωδώς. Αρχίζει να βρέχει. Πόσο τύχη δηλαδη;!

Σαρα- Βρέχει!

Ηλιας- Το ξέρω!

Ακολουθεί σιωπή. Απλά κάθομαι και με βρέχει. Που θα πάει δεν θα βαρεθεί;

Σ'αγαπώ και δεν το ξέρειςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora