Σ'αγαπώ και δεν το ξέρεις

παρτ 24

Ο Ηλιας λείπει. Σηκώνομαι και περπατάω τριγύρω για να τον βρω. Πέφτει το μάτι μου πάνω σε ένα δέντρο με δύο φιγούρες. Είναι ανθρώπινες.
Ο ΗΛΊΑΣ;! Με μια άλλη... Που την βρήκε δεν ξέρω αλλά περνάει καλά.
Γυρνάω από την άλλη και πέφτω πάνω του. Τι συμβαινει;!

Σαρα- Ηλια; Εσύ πριν δεν ήσουν...;

Με κοιτάει με ένα σκοτεινό και υποτιμητικό βλέμμα.

Ηλιας- Με παρακολουθείς;!

Σαρα- Όχι εγώ...

Ηλιας- ΣΚΆΣΕ! ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΆΣ! ΕΊΜΑΙ ΠΟΛΎ ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΣΟΥ! ΕΣΎ ΕΊΣΑΙ ΈΝΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ!

Σαρα- Ηλία τι λε-

Ηλιας- ΣΚΆΣΕ ΕΊΠΑ!

Η φωνή του είχε άλλον ήχο. Πιο τερατώδη. Άρχισε να αλλάζει μορφή. Μαυρίζει ολόκληρος και γίνεται σαν μια μεγάλη μαύρη σκιά. Είναι τεράστιος και σιγά σιγά ανοίγει το στόμα του που από μέσα βγαίνουν φλόγες.

Σαρα- Ααααα!

.............

*Ξύπνα Σάρα!* νιώθω κάτι να με ταρακουνάει. Μάλλον κάποιον. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Ηλία να με κοιτάει τρομαγμένος. Απομακρύνομαι όσο μπορώ μιας και είμαι μέσα στο αμάξι.

Ηλιας- Σαρα; Είσαι Καλά; Παραμιλούσες στον ύπνο σου!

Σαρα- Ε... Ναι καλά είμαι. Νομίζω.

Ηλιας- Ωραία... Σήκω τώρα γιατί πρέπει να φυγουμε. Ξημέρωσε.

Σαρα- Ναι... Τώρα σηκώνομαι.

Μαζεύουμε τα πράγματα και βάζουμε μπρος. Ξεκινάμε και μέχρι να μου μιλήσει ο Ηλίας δεν είχα βγάλει κιχ.

Ηλιας- Γιατί τόσο σιωπηλή; Έγινε κατι;

Σαρα- Όχι απλά είδα έναν εφιάλτη και τον σκέφτομαι.

Ηλιας- Δεν χρειάζεται. Εφόσον τώρα είσαι καλά δεν πρεπει να ανησυχείς.

Σαρα- Έχεις δίκιο. Τι θες να πουμε;

Ηλιας- Σου άρεσε;

Σαρα- Τι να μου αρεσε;!

Ηλιας- Λέω, χτες σου αρεσε; Εκεί που πήγαμε, που κοιμηθήκαμε αγκαλια;

Σαρα- Ε... Ναι. Καλά ήταν. Να ξαναρθουμε κάποια μέρα.

Ηλιας- Ναι... Σαρα. Κάτι έγινε έτσι;

Σαρα- Σου είπα είδα εφιάλτη και με επηρέασε πολύ.

Ηλιας- Καλά. Θες να μου πεις τι ειδες;

Σαρα- Όχι.

Ηλιας- Γιατι;

Σαρα- Γιατί δεν Θέλω!