Wicked Her

Kabanata 9

My birthday was in usual. Dad and I travelled abroad. Nang bumalik naman kami ng Pinas ay naging abala kami pareho dahil pasukan na.

I had friend at my second year of high-school.

"Sige na na Jane, yung ganoong ipit kay Shane ang gusto." Nag-pout ako sa kaibigan ko habang pasimpleng tinuturo yung grade ten na panglaban daw sa intramurals.  Shane has a two braded hair, nakadikit ito sa anip nya ang dulo. Naiingit ako dahil maganda iyon at nauuso ngayon. Tumingin si Jane kay Shane na kadadaan lang ng room namin.

"Tsk." Saad nya pinaupo ako. Ngumiti lang ako. I win! Jane is popular in our room dahil magaling syang mag-brade. We're friends but not really that close.

Napangiti ako habang tinitingan ang repleksyon ko sa salamin na dala ng kaklase ko. Hiniram ko ito dahil nabasag ng lalaking kaklase ko ang akin. Bagay ko ang ipit.

"Bukas uli ha!" Saad ko at tumayo. Natutuwa ako ng yung gusto kong ipit ay bumagay sa akin.

Tumango lang sya at umupo ng maayos sa upuan nya. Nag-abang lang kami hangang dating ang last subject namin which is also our adviser. May ia-announce daw sya tungkol sa intramurals kaya naging excited kami ng mga kaklase ko. Hanggang sa dumating na nga ang teacher namin.

"Sa darating na intramurals ay kilala naman na siguro natin kung sino ang ilalaban bilang Ms. And Mr. Intramurals kailangan ng brain dito at hindi lang basta maganda o gwapo." Nakangiting saad ng teacher ko. Kumunot ang noo ko. Akala ko magbobotohan? "Ethan.. as escort and second honor plus being one of the varsity you are qualified na representative ng grupo natin sa grade 8." Saad ng teacher. Ngumiti lang si Ethan as if he was expecting it. Pero natigil ako ng bumaling ang lahat sa akin.

Oh no.

"Ara as muse, first honor, sanggunian grade 8 representative, and quiz bee candidate you are---"

"Ma'am si Eurie na lang. Hindi ko matatalo si ate Shane!" Putol ko sa teacher. Natawa naman ang mga kaklase ko pati teacher ko.

"C'mon Ara. We already sent the invitation to your father." Saad ni ma'am at wala na talaga akong nagawa.

The days passed by like a wind. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko ngayon. Baka matapilok ako pag lumakad ako ?Napatingin ako sa paa ko. Dang!Naka-rubber shoes pala ako dahil ang theme ay sports tutal sports fest naman. Pero kahit na!

Tumingin ako sa katabi ko. Nakangiti lang sya at confident. Handa na syang rumampa. Nadagdagan ang kaba ko ng last candidate na nang grade 7 ang tinawag. Kami na ang susunod.

At nang tinawag ang group namin pati ang grade and section ay naglakad na kami. Pinilit kong ngumuti ng normal. Sinasabi ng emcee ang mga achievements namin. Pero tila kusang naging normal ang pakiramdam ko ng makita si daddy, sa tabi nya ay may malaking banner, mukha ko ang nakalagay dito, saying.. Go our Princess Arabella Carreon!! The banner was carried by our maids, si Nayding naman ay may hawak na digital na tila naiiyak na sya habang click ng click doon. While daddy is confidently sitting in a monoblock chair like some sort of vip in a concert and calmly clapping his hand for his daughter. Natural akong nangiti. Idagdag mo pa ang mga sigawan ng crowd. The crowd is cheering for us. They're chanting our name plus diy banners.

For me this is my perfect life. Daddy is watching me proudly. Ganon din kay Nayding who is smiling. And the support?This is perfect. Kahit dito palang feeling ko panalo na ako. Anong mas sasaya sa suporta ng isang ama?