Wicked Her

Kabanata 34

Napabaling ako. Dahan-dahan kong minulagat ang mata ko.

Bumangon ako at tumingin sa orasan.

Its already 1 in the afternoon!

Saktong pagtayo ko at may kumatok sa pintuan.

"Hindi ka ba talaga sasama?" Boses palang nang pagkairita kilala ko na.

I opened the door.

"Kagigising mo lang?" Tumango ako at tiningnan si Bryan.

Im not gonna lie, he got the looks. Mukha syang half german or what ever. He has his thick messy brows but its not actually bad its good. He has a nice nose and small lips. His jawline aren't perfect yet but its good maybe his jaw aren't matured yet but surely it'll be good someday. Oh did O forgot his eyes? He has a good looking sharp eyes.

He could be my crush if he wasn't Emily's bro.

"Ano?" Tanong nito.

"Ano?" Tanong ko pabalik.

"Hindi ka ba sasama?"

"Sasama nga ako!" Iritang sabi ko. Umirap sya.

"Its already 1 in the afternoon!" Masama ko syang tiningnan.

"Teka lang okay?" Iritadong balik ko. Bakit ba nagmamadali sya?

"Umalis na sila kanina pang 9." Nanlaki ang mata ko.

"Kanina pa?"

So it means kanina pa magkasama si Emily at Nealle?

Im going crazy.

"Bakit hindi mo ako ginising?!" Sigaw ko at mabilis na pumasok sa cr.

"Ayaw mo pagising. Kanina ka pa ginigising nila Nayding!" Sigaw nya. Mabilis akong naligo.

Nagsuot lang ako ng shorts tsaka off shoulder na sky blue.

Paglabas ko ay mabilis akong naghanap ng boots.

"Bakit ka nagmamadali?" Napatingin ako kay Bryan.

"You were just there standing?" Tanong ko. Dont tell me nandyan lang sya simula kanina?

"Oo. 30 mins ka sa cr?" Mapang-asar na tanong nya. Nang tumingin ako sa orasan ay quarter to two na. What the hell?

Sinuot ko ang boots at tinali. Tumayo na ako.

"Lets go." Saad ko at kinuha ang phone.

"Pupunta ka pa talaga?" Tanong nya.

"Oo." Sagot ko at bumaba sa hagdan.

"Wala na tayong aabutan." Tiningnan ko sya. Natawa naman sya. "30 minutes ang byahe papunta sa dinaluyan."

"So?" Dumiretso ako sa kwadra. Nagugutom na ako.  Siguro naman ay may pagkain don. Kinuha ko si Yuan. Ganon din ang ginawa nya sa kabayo sa harap. Kinuha at sinakyan.

Inilabas ko muna si Yuan bago sakyan.

"Tara na." Saad ko kahit di ko alam kung sasama sya o hindi.

Buong byahe ay nasa likod ko lang ay at tahimik pero ng malapit na kami sa falls ay nagsalita sya.

"Do you hate Emily?" Hindi ako sumagot pero tumango ako. "Wala naman syang ginawa sayo ah."

"That's the most annoying part. Wala syang ginagawa pero makukuha na nya lahat ng akin." Bulong ko.

"Kasi sakanya naman talaga yon." Pinahinto ko si Yuan at  hinintay si Bryan. Masama ko syang tiningnan.

"I grew up having these things. I earned it. I earned dad's love." Gigil na bulong ko. "Then she suddenly appeared taking what's mine."

Ngumisi sya, hindi nya tinago ang kasarkastikuhan dito.

"I also hate my dad. He does nothing but to erase my existense to his life. You should consider yourself lucky Ara, your dads loves you even you're a brat." He said then move with his horse. Napairap ako.

"Sharing your father is a not lucly thing." Saad ko.

"Having no father is not a lucky thing either." Saad nya pinaandar ko na rin si Yuan.

Nang marating namin ang falls ay umalingawngaw ang tunog ng tubig. Maraming tao ang naliligo dahil natatakpan ng gubat sa taas ang maiinit araw.

Pag pasok namin sa pinaka entrance ay naagaw namin ang atensyon ng mga tao.

Pero naagaw ng atensyon ko ang dalawang pares ng matang nakatitig sa amin.

Those eyes were eyes of Nealle, surely it is.