Wicked Her

Kabanata 28

"Here!" Nakangiti kong binigay kay Nealle ang tuwalya ng ibaba nila ako sa tapat ng mansion. "Salamat!"

"No prob." Tipid na sagot nya. Ngumiti ako.

"Thank you for today po! I enjoyed it!" I said sounding so cheerful. Inirapan lang ako ni Chad at nag mouth sign na 'plastic' but he smiled genuinely.

"Sa susunod uli hija!" Ngumiti ako kay tita Lydia.

"Kunin mo nalang si Yuan bukas." Saad ni Nealle kaya napatingin ako sa kanya.

"Okat!" Bumaling muli ako kila tita Lydia. "Salamat po!" Saad ko at sinara ang sasakyan. Tiningnan ko sila paalis.

It's a long day.

Napatingin ako sa wrist watch ko. Alas-sais na pala.

Nang pumasok ako sa bahay ay napatulala lang si Emily habang nakatingin sa bintana. Kumunot ang noo ko at inirapan sya.

Hmm.

Umakyat na ako sa kwarto at napahiga sa kama kasama ang bag ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako hanggang sa masikatan ng araw ang mukha ko.

What a fast night.

Hindi alam kung matatawa ba ako o hindi ng maramdamang nakasuot pa sa akin ang bag ko.

Damn. I was too tired yesterday!

Mabilis akong naligo at nagbibis. I just wore a yellow green dress. Not bad. Pinatuyo ko ang buhok ko, saktong pagkayos ko dito ay nakaramdamako ng gutom. Alas onse na pala.

Dala ang phone ko at bumaba ako para mananghalian. Naabutan ko si Nayding sa dining na kumakain, may kasama syang lalake. Kapatid ata ni Emily.

"Hi Nayding!" Bati ko at humalik sa kanya. Agad syang tumayo.

"Oh sya ipagsasandok na kita ng tanghalian. Tapos na kasi sila kumain. Napaaga." Saad nito ngumiti lang ako.

Umupo ako sa tabi ng upuan ni Nayding at ihintay ang pagkain ko.

Chineck ko ang social media ko.

"You really nothing but a spoiled brat." Napataas ang kilay ko at tumingin sa lalake sa harap.

"Talking to me?" Inosenteng tanong ko.

"Pwede ka namang mag-utos ng iba para ipagsandok ka or you can do it yourself, nakikita mo kumakain si Nayding inabala mo pa." Galit na sabi nito na kala mo porblema nya na pagsasandukan ako ni Nayding.

"Hindi ko sya inutusan ok?!" Nanlalaking matang sigaw ko.

"But you should've stop her." Mas lalong nanlaki ang mata ko at humigpit ang hawak sa phone. "And.." tumingin sya sa akin mula ulo hangang paa. "Kaya mo naman palang kumain kahit hindi sa upuan mo bakit mo pa pinaalis si Emily sa pwesto nya noong isang gabi?"

"You're too much!" Sigaw ko, sobrang naiirita sa kanya kung sino man sya.

"So you know what is too much?" Kalmado paring tanong nya. "You are too much too." Madiing saad nya at tumayo, he walk away leaving with his empty plate. Napairap nalang ako.

"Bakit kayo nagsisigawan?" Tanong ni Nayding ng dumating at may dalang pagkain.

Nang mapatingin ako sa pagkain ko na kalalapag lang ni Nayding ay napatingin din ako sa pagkain nya.

I suddenly felt guilty.

Am I a bad person?

Hindi ko magawang tumayo at umalis dahil nakakahiya na pinagsandok nya ako ng pagkain tapos iiwan ko rin.

Napasara ang mga palad ko habang nakayuko kagat ang labi. Pinipigilan ang luha na bumuhos.

"Anong problema anak?" Tanong nya.

Hindi ko napigilan at napahagulgol ako. Mabilis nya akong niyakap at hinaplos ang likod ko.

"Sshh."

"S-sorry." Sabi ko. I feel like I did something bad but I don't even kmow what it is.

"Bakit?"

"For being not so good person to everyone."