Wicked Her

Kabanata 43

The other day, mommy came to see me but I didn't want to talk to her either. Nagkulong lang ako sa kwarto. Dinadalhan ako ni Nayding ng pagkain sa oras ng kain o di kaya ay oras ng meryenda. Bryan would waste time to bother me but I didn't give him my time.

Tahimik lang ako at nagisisip ng mga bagay na lalong nagpapagulo sa isip ko.

Nanatili akong ganon sa mga sumunod na araw. My dad is trying to talk to me but im not talking back nor looking at him.

Immature siguro pero galit talaga ako.

He never asked me if I wanted a party for my birthday. He never bother. Hindi sa gusto kong mag-party but it just hurt that he has time to prepare those for his bastard daughter.

At engagement party!

Nahihibang na ba sila?

Ako dapat! Walang sinabi sa akin nang diretso pero sa mga kwento ni Chad ay alam kong ako dapat ang para kay Nealle!

Emily is just a bitch and taking everything away from me.

"Please talk to me." Saad nito at inayos ang hibla ng buhok ko na nakakalat sa mukha ko. "I didn't know that you like to have your own party that's why we never held one for you." The gives me pain. "And about the engagement--" Hindi ko na pinatapos pa si daddy at humiga at nagtalukbong.

Ang sakit ng dibdib ko. I dont know if i'm feeling the right feeling for the situation.

My heart is too young.

"I'm sorry." He said before leaving me at my room. Nahikbi ako.

Ilang araw na rin akong nakakulong dito. Malapit ng umalis si mommy pero di pa kami nakakapagbonding dahil sa kaartehan ko.

Nairap ako ng marinig ang boses ni Emily na pumasok ng lumabas si daddy sa kwarto ko.

"Hi." Bati nya. Umirap ako kahit 'di nya kita. "Just wanna give the invitation--"

"Fuck you!" Sigaw ko. Nananadya pa sya! She know how miserable I am right now kaya ginagawa nya ito. She thinks she's ahead if me!

Ngumisi sya ng makabawi. "Hope you rot in hell." Malambing na sabi nya kaya naningkit ang mata ko ng tumalikod sya.

See? I am right! She's a two face bitch!

Tumingin ako sa kulay blue na envelop. It's not that pretty. Hmm. Poor taste. Kinuha ko ito at binasa ang harap. Kumunot ang noo ko ng makaramdam ako ng mahapdi sa balat ko.

Ganon nalang ang gulat ko ng makita may kaunti itong dugo at may maliit na blade sa tapat nito. Maingat ko itong kinuha at nilapag sa mesa.

The hell? Does she want me to end my life?! Fuck her!

Tumingin sa envelop. I open it and saw another sky blue paper kung saan may picture ni Emily. Napairap ako.

So the next day after tomorrow is her 18th birthday. Nanikip ang dibdib ko.

Dad didn't listen to me. Ibabato ko na sana ang envelop ng may sulat na nahulog mula rito.

"Hope you can use the blade right."

See? She wants me to end my wonderful life!

Nangingigil kong nilukot ang envelop. So she have planned everything? Tumili ako sa frustration at binato ang mga ulan sa paligid.

What the hell is happening?!

Mabilis na lumipat ang tingin ko sa blade sa mesa.

I wont kill myself but surely I can do something.

Nanginginig na kinuha ko ito at tinapat sa pulsuhan.

I wont lose the game I started to play Emily. Napangisi ako na parang baliw. I wont.

I'll never let you win. I choose this fight and I'll win this.

Dahan-dahan at madiin ang bawat galaw ko sa blade atras-abante sa pulso ko hanggang sa lumalim ito. Naramdaman ko ang likiding tumulo, kita rin ito sa bedsheet ko.

Nanlalabo ang mata ko ng itigil ang ginagawa.

This will be a deep scar if I survive. I hate my plan! I don't plan to kill my self but I need my father's pity.

I'm desperate.

Cause if I die, it's Emily who won my battle. I dont like that shit.

Im crazy.

Napalunok ako.

"What are you doing Ara!" Napatingin ako sa pintuan ng bumukas ito at sigaw ang narinig ko. Galit ang mata ni Nealle na lumapit sa akin.

Before he could even reach me I felt my head falling before everything turns black.