Hindi ako dumiretso sa kwarto ko kindi sa kulungan ng mga kabayo. May araw pa pero palubong na ito. Magandang mangabayo ngayon.
Bumungad sa akin si Yuan. Kumunot ang noo ko ng may katabi itong puting kabayo pero ang mas kataka-taka ay pumayat si Yuan lalo na kung ikukumpara sa kabayo. Lalong nadagdagan ang inis ko sa buhay at tumawag ng isang trabahador.
"Bakit hindi nyo ba pinapakain ng maayos si Yuan?!" Nakayuko lang ang siguro ay mas matanda sa akin na trabahador.
"S-sorry senyori--"
"Kanino ba yang pesteng kabayo na iyan?!" Gigil na tanong lo sa kanya. "Kung walang may ari at ipatapon mo na o ibenta." Sigaw ko.
"Hindi po pwede, kay ma'am Emily po kasi--"
"Punyeta!" Sigaw ko tsaka kinuha ang gamit ko sa pangangabayo kasama si Yuan.
"What a waste of time." Gigil na bulong ko sa sarili ko.
Nang matapos akong magsuot ng akmang damit para sa kabayo at naayos ko na si Yuan ay walang hirap sa humampa ako sa kanya.
Nagsimula naming ikutin ang daan papunta sa hacienda pero hangang sa palyo na kami ng palayo dito. Masarap na simoy ng hanging ang nalalanghap ko. Giniginaw din ang balikat ko dahil off shoulder na puti lang ang suot ko.
Napabuntong hininga ako. Ayoko problemahin yung problema ko.
Napatingin ako sa langit.
"Paano kaya nangyari yon?" Tanong ko sa sarili. "Parang ang imposible." Napayukong ako agad. Naiiyak ako.
"Hey!" Napalingon ako sa likod ko. Kunot ang noo nyang nakasakay sa kabayo. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng makilala kung sino to.
"H-ha?" Wala sa sariling tanong ko. Mabilos kong pinunasan ang lumandas na luha sa mata.
Nagulat ako nang ngumiti sya.
"You have already forgotten me?" Tanong nya at sinabayan kami ni Yuan. I immediately inhaled his manly scent.p
"D-dela Vega." Saad ko. Narinig kong mahina syang tumawa.
"Sobrang ilag ko siguro dati kaya hindi mo maalala kahit pangalan ko." Saad nya.
Hindi. Alam na alam ko. How can I forget? That name gave me so much curiusity that isn't fill for the past two years.
Why is he here?
Kala ko ba nasa States sila?
"Im Nealle Klein Dela Vega." Hindi ako gumalaw at nakatingin lang sa kanya. Kunot noo syang bumaling sa kanya. "Di ko alam kung nagulat ka o may problema ka lang--"
"Si Emily." Biglang sabi ko. Natigilan naman sya.
"Oh?" Tanong nya na tila hindi nya ex si Emily or.. sila pa?
"K-kapatid ko d-daw sya." Natigil nya ang kabayo nya. Tila nawala sya sa sarili.
"What?" Gulat na tanong nya.
"A-ate ko daw s-sya." Malakas syang tumawa na tila joke ang lahat sa kanya. Tiningnan ko sya. I remember him being snob before and giving me scary gaze but he is now laughing infront of me.
"You're joking right?" Tanong nya. Hindi ako tumawa kaya natigil sya. "Seriously?" Tila bumalik yung Nealle na kilala ko. Bumilis lalo tibok ng puso ko.
"I-im sad r-right now." Mahinang bulong. Hindi ko alam kung nagimagine lang ako o ano pero nakita kong lumambot ang ekspresyon nya.
"Should I call Chad?" Tanong nya. Umiling lang ako at pinaglakad muli si Yuan. Ayokong makaabala pa.
"Hmm." Saad nya.
"Ayoko. Wag na." Saad ko. Narinig ko naman ang yapak ng kabayo nya sa likod ko. Hindi ko ito pinansin at hinayaan sya sa ginagawa nya. Baka on the way sya.
Umiling nalang ako at tiningnan ang paligid.
He's making me nervous for unknown reason.
BINABASA MO ANG
Wicked Her
RomansaArabella Carreon is living her perfect life. Prinsesa ang turing sa kanya ng mga kasama nya sa bahay. Lahat ah sa kanya, walang kahati. Nasanay sya doon. Alam nyang sa kanya ang mga bagay na gusto nya, so she fight for it. Kahit na sa maduming paraa...