Wicked Her

Kabanata 38

"What's happening to you?" Malumanay na tanong ni daddy. Hindi ako sumagot at yumuko lang.

"What have you done to me?" Malungkot na tanong ko. Nagulat naman si daddy. "I'm happy being with you pero bakit parang hindi ata ako enough?" Pumatak ang isang luha sa mata ko.

"Ara."

"What dad?" Tanong ko.

"They need me." May diing bulong ni daddy, na kala mo maiintindihan ko sya. "Lahat naman meron ka, pero sila walang-wala sila sayo."

Umiling ako.

"Im losing you dad." I said, fear is getting ahead if me making me so irrational." I'm starting to lose everything." Bulong ko.

Umiwas ng tingin si daddy at tinapangan ang tingin. Yung itsura nya na kinatatakutan ko. Pero tila wala na itong effect sa akin.

"Stop threatening their lives Ara." Dad accussed me.

"I am not!" I wasn't able to control my voice. I denied it defensively. I never threat them.

Umiling si daddy at tumayo.

"Minahal mo ba si mommy?" Tanong ko natigil naman sya.

Tumingin ng seryoso si daddy.

"I loved your mom." Bulong nito."But my past's mistake change her love for me." Napaiwas ako ng tingin.

My believes are right. That love will fade at its own time. Malas lang nya kay mommy dahil maaga syang na fall out of love kay daddy.

"W-will your love for me will fade s-soon?" Napalunok ako. Nagsipatakan na muli ang mga luha ko.

"It wont." Bulong ni daddy at lumabas ng kwarto.

Napaupo ako at humagulgol. What's happening?

I feel lost all of sudden.

I wasn't able to conrtol anything anymore like before.

Why am I crying like this?

I manage myself then stood up.

Lumabas ako sa office ni daddy at dire-diretso sa kwadra.

I need to go somewhere. Toxic na masyado sa bahay.

Nang nasa pinto ako ng barn ay napahinto ako. My heart start to beat fast again.

Why am I so affected with this boy?

"N-nealle." I got his attention. Kinukuha nya si Sanmig mula sa isang kwadra.

"Ikaw pala." He said withiut a humor. Wala sa sariling napatulala ako sa kanya. Anong meron kay Nealle at kailangan ko syang makuha? "You okay?" Sa tanong nya ay naalala ko na naman yung pinangusapan namin ni daddy.

Umiwas ako ng tingin at nagpigil ng luha. Baka sabihin nya ay nanghihingi ako ng awa mula sa kanya.

Kumunot ang noo nya at lumapit sa akin.

"A-anong g-ginagawa mo dito?" Yumuko ako at sininghot ang sipon na nanunubig dahil sa iyak. "K-kala ko ba hinatid mo si mommy?" Natigil ako ng hawakan nya ang baba ko at tinaas.

"Did you cry?" Tanong nito, walang bahid ng kung ano sa boses. Hindi ako sumagot. "You want to cry?" Wala sa sariling tumango ako at mabilis na yumakap sa kanya tsaka umiyak.

There's something in him that makes me lose control on my body and my emotion.

He's no good for me.

"I-iiwan na ako ni daddy. May mahal na syang iba. M-may mas mabuti syang anak." Umiiyak na bulong ko. Naramdaman ko naman yung kamay nyang hinahaplos ang likod ko.

"Sshh.." Bulong nya. Hanggang dibdib nya lang ako kaya ramdam ko kung gaano kabilis tibok ng puso nya.

Ilang segundo kaming ganon hanggang sa nakuntento ako. Inayos ko yung buhok at istura ko bago ngumiti sa kanya.

"Immature ba ako?" Mahinang tanong ko. Ngumiti sya at umiling.

"You're just acting your age." He said seriously. Lumaki ang ngiti ko.

"S-salamat." I whisoered looking straight in his eyes.

"Para saan?" Seryosong tanong nya.

It's not actually thank you, it's sorry.

Im sorry Nealle.

"For being at my side when I needed someone." Bulong ko. Im saw him smile a little. He started to give me an amuse look again.

Im sorry, i'm using you against your love, against Emily.

I just really hate her.

Napangisi ako. Hello there Emily. If I am not mistaken there's a pain in her eyes.

You deserve it.