"S-sorry kanina." Saad ko at nilagay ang kamay sa likod. "I know you want Emily instead of me." Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon. Napayuko ako sa kahihiyan.
"How can you be so sure?" Tanong nya. Umangat ang tingin ko. I saw him smiling.
"H-ha?" Tanong ko. Bumilis muli ang tibok ng puso ko. What is this feeling?
"Dont push me to Emily." He said coldly. "She's just an ex." Kumunot ang noo ko. "I should go." A car stopped infront of us.
"Si Sanmig!" Sigaw ko nang maalala ang kabayo nya. Ngumiti sya at umilinh.
"Ill pick him up tomorrow."
"Bakit di mo pa sya isabay?" Tanong ko. He can ride Sanmid then the car will just be behind them.
"I'll be back tomorrow." He said carefully. Yeah, sure he just want to see Emily again.
"B-bye." Saad ko at mabilis na tumalikod para bumasok sa bahay. Namula ako sa naisip. He's nit yet iver with Emily?
Ganoon ba nya iti kamahal na kahit muchacha lang ay hindi nya napakawalan?
A sting pain came to my heart like a shooting star.
Napahawak ako sa dibdib ko.
Do I have a heart disease?
Pwede namang nyang sabihin na gusto nyang makita si Emily, ginamit pa yung inosenteng kabayo.
Napairap ako.
Sakto ng tumayo ako ng maayos ay may tumawag.
Its my other ace.
"Hi mother!" Bati ko.
"Whats up?" Tanong nito. Ngumiti ako.
"Nothing much." Nang makarating ako sa kwarto ay naghanap ako ng pambihis.
"Nandyan ba nakatira sa hacienda y-yung--"
"Oo." I immediately said, I stopped with what i' doing.b"They're enjoying our house." Sabi ko na parang bata.
Napabuntong hininga si mommy. "Don't be mean to them."
What?
"Im not being mean to them, dont worry."
"That's good. Accept them like they are your family."
I don't have family.
You just ruined it, but I still love you.
Damn. People love unconditionally. Kahit na nasaktan sila ng taong ito mamahalin at mamahalin pa rin nila ito.
I think thats real love. Loving someone even they gave you so much pain in return.
Napabuntong hininga ako.
"I'll just have vacation there, okay? Don't make me stay." Natatawang saad nito.
"I wont." I don't want to stay here anymore. Pinamahayan na ng peste and mansion. "Bye!"
I took a quick shower then sleep.
I woke up at lunch again.
Tulad ng routine ko kahapon ay ganoon din ang ginawa ko ngayon.
"I think we should wake her up." Kumunot ang noo ko ng marinig si daddy. "You've been here since 9 its already 11:30. Oh my God. What to do with Arabella?" Nakitang kong napatawa si Nealle sa frustration ni daddy. Namula naman ng sobra ang mukha. My heart even has the audacity to race fast.
What is he even doing here?
"Morning dad!" Bati ko humalik sa pisnge nya. Hindi pinahalata na kabado.
"Mahiya ka naman sa bisita! May lakad pala kayo bakit tanghali kang bumangon?" Kumunot ang noo ko.
"You just spoil it tito." Matatawang saad ni Nealle.
Nanlaki ang mata ni Daddy at tumawa.
"Pasensya hijo!" Kumunot ang noo ko.
"Manananghalian ba kayo dito?" Biglang singit ni Nayding.
"Hindi na po. Hahanap nalang kami ng makakinan sa bayan." Saad ni Nealle at tumayo. "Let's go." Kumunot ang noo.
"Iuwi mo ang anak ko hijo!" Saad si daddy na sobrang nagpapula ng pisnge ko.
Why is he even saying that?
"Anong meron?" Tanong ko ng lumabas kami ng bahay. Nakaabang si Sanmig at si Yuan doon.
Kumunot noo sya. "You might want to change clothes. We'll ride a horse." Tumingin ako sa suot ko. I'm a wearing an off shoulder dress.
"There's nothing wrong with it. I guess." Saad ko. I feel like every argument we'll have will be my defeat.
I have worn a dress while riding a horse. I'm sure di naman ako nasilipan or something.
"Whatever you like."
BINABASA MO ANG
Wicked Her
RomanceArabella Carreon is living her perfect life. Prinsesa ang turing sa kanya ng mga kasama nya sa bahay. Lahat ah sa kanya, walang kahati. Nasanay sya doon. Alam nyang sa kanya ang mga bagay na gusto nya, so she fight for it. Kahit na sa maduming paraa...