Wicked Her

Kabanata 29

Nanliliit ang mata kong tinatanaw ang buong lupain ng Carreon dito sa San Andress.

Being the only daughter of Freddy Carreon is the best gift i'd ever have. Tapos malalaman ko may kahati pala ako. What should I feel?

Hinaplos ko ang kabayo. Hindi ko alam kung kaninong kabayo to pero ito nalang muna ang sinakyan ko papunta sa pinakadulo ng lupain ni daddy.

I am the heir of this land.

But Emily came, i'm sure im not the only one.

Ngumiti ako. Ang liit na ng mata ko dahil kanina pa ako umiiyak.

"Emily is real lucky." Saad ko habang nakatingin sa mansion. She was just a daughter of a dirty woman but she might own this land in the near future, marry a handsome guy that she really loves but most of all she'll a have a complete family. A mother that supports her and a father that loves her.

I envy her.

I'm too young to be problematic.

Pero siguro si Emily talaga yung bida tapos ako yung kontrabida. Yung tipong ako lang yung nagpapahirap sa buhay ng bida.

Ngumiti ako.

Then I should play my role well?

Pero lahat ng kontrabida natatalo. They end up unhappy, always.

So what? At least you played your role well.

Oh my gosh! I must be really crazy talking to my self.

Hindi ko namalayan ang oras at naramdaman na hapon na pala ng makitang palubog na ang araw. Pero imbes na magsimula ng bumalik sa mansion ay nanatili ako sa pwesto ko at pinanood kung gaano kaganda matapos ang araw. Nagaaway ang kahel at dilaw sa itaas.

Sana lahat ng pagwawakas ay maganda.

Ngumiti ako at nag nakuntento ay bumalik na sa mansion. Hindi malayo pero hindi rin malapit ang pinuntahan ko mula sa mansion.

Nang ilagay ko sa rancho ang kabayo ay nandoon ang kapatid ni Emily at pinapakain ang mga kabayo.

"Kaya pala nawawala yung isang kabayo." He said in cold tone without looking at me. He even took the horse lace from me at sya pa ang nag kulong sa kabayo.

"S-salamat." I said awkwardly.

Tumingin lang sya sa akin at tumango. Ang sungit naman.

"Galing ka sa dulo?" Tumango ako sa tanong nya sobrang lamig. Did I do something to him? "Ang dami ng lupain nyo." Hindi ako sumagot at nanatili doon. "Kaya isang utos mo lang ay sumusunod na sila sa iyo." Humarap sya sa akin at binaba ang mga pagkain ng kabayo. "Have you ever tried feeding a horse?" Umiling ako. I've never tried that at hindi pumasok sa isip ko iyon dahil may gagawa naman noon para sa akin. "Wash the dishes?" I shoom my head. "Do the laundry?" Tumaas ang makapal nyang kilay ng hindi ako sumagot.

There are people who are payed to do that job para hindi ako mahirapan kaya bakit ko pa susubukan?

"Hindi ko naman kailangang matutunana y-yun." I said suddenly feeling awkward.

"Dapat alam mo yun kung sakaling magaasawa ka." Saad nito.

"Hi--" sasagot pa sana ako ng may magsalita sa likod ko.

"Why? Will you marry her Bryan?" Napatingin ako sa likod. Tila may kung ano na gumapang sa sistema ko kasunod ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

Something is wrong about my heart.

"I just saying that she should know how to do household chores." Seryosong sabi ni Bryan, sabay naming nilingon si Nealle.

Ngumisi si Nealle kaya agad akong kinabahan. Hawak nya ang tali ni Yuan at ni Sanmig sa isang kamay nya.

"She too young for that." Saad nya at tumingin sa akin. "And my mother told me that she's a princess so she doesn't have to know about those things 'cause people will do it for her."

I dont know if that's an insult or what but I feel so attack.

I'm suddenly ashamed that I don't know anything that a girl should know.